تأثير تنش كم آبي بر ترشح گلومالين توسط قارچ هاي گلومرال همزيست با گياه ذرت

Effects of Water Deficit Stress on Glomalin Secretion by Glomerales in Symbiosis with Corn Plant

گلومالين گليكوپروتئيني است كه در ديواره هيف و اسپور قارچهاي راسته گلومرال شناسايي و استخراج شده است. گلومالين روي ذرات خاك رسوب يافته و بعنوان چسب عمل مي كند و در نتيجه منجر به خاكدانه سازي و پايداري خاكدانه ها مي شود. تنش كم آبي با تأثير بر رابطه همزيستي ميكوريزي مي تواند توليد گلومالين را تحت تأثير قرار دهد. اين تحقيق به صورت آزمايش چند عاملي در قالب طرح پايه كاملا تصادفي در چهار تكرار با گياه ذرت (رقم سينگل كراس 704) در شرايط گلخانه اجرا شد. عامل اول سه سطح رطوبتي در خاك شامل: 30-10 درصد ((W1)) 55-35 ،W0 و 60-90 درصد تخليه آب قابل استفاده (W2) و عامل دوم سه گونه قارچ ميكوريز (G) G.etunicatum (Ge) G.intrarudices (G) Glomus versiforme، و شاهد بدون قارچ بود. در پايان دوره رويشي گياه، گلومالين ساده استخراج (EEG) و گلومالين كل (TG) در خاك، به روش بردفورد اندازه گيري شدند. با كاهش آب خاك، وزن خشك گياه و درصد كلونيزاسيون ريشه كاهش يافت. نتايج مربوط به اندازه گيري EEG و TG نشان داد كه تنش كم آبي به طور معني داري باعث افزايش مقادير EEG و TG مي شود. همچنين افزايش معني دار توليد گلومالين در سطح رطوبتي W2 در هر سه گونه قارچي نسبت به دو سطح رطوبتي W0 و W1 مشاهده شد؛ به عبارتي با افزايش تنش كم آبي و كاهش درصد كلنيزاسيون، توليد گلومالين در واحد در صد كلنيزاسيون ريشه افزايش يافت.

Glomalin is a glycoprotein identified in and extracted from cell walls of hyphae and spores of Glomeral fungi. It deposites on soil particles and acts as a glue which leads to the formation and stabilization of soil aggregates. Water deficit stress by affecting mycorrizal symbiosis can alter glomalin production. This study was conducted as a factorial experiment arranged in a completely randomized design (CRD) with four replications using corn (Zea mays L. Single cross 704) under greenhouse conditions. The first factor was three levels of soil moisture including 10-30% (W0), 35- 55% (W1), 60-90% depletion of available water (W2) and the second factor was three species of mycorrhizal fungi, Glomus versiforme (Gv), Glomus intraradices (Gi), Glomus etunicatum (Ge) and non mycorrhizal control (NM). At the end of vegetative growth, easily extractable glomalin (EEG) and total glomalin (TG) were measured using the Bradford method after extraction from soil. Shoot and root dry weights and root colonization decreased by declining soil moisture level. Water deficit significantly increased the amount of EEG and TG in soil. Also, a significant increase in glomalin production was observed at W2 level in all three fungal species compared to the W0 and W1 moisture levels. Moreover, by enhancing water deficit stress and decreasing root colonization, glomalin production per unit percent of root colonization was significantly increased.