بازشناسي مباني نظري نگارگري ايراني در رمان بوف كور

اين پژوهش مي كوشد مباني نظري نگارگري ايراني را در بوف كور بازجويد تا نقاشي ايراني را در كنار ديگر خاستگاه هاي داخلي و خارجي به عنوان يكي از سرچشمه هاي اين رمان معرفي كند. روش پژوهش توصيفي- تحليلي و گردآوري اطلاعات از طريق مطالعات كتابخانه اي است. نتايج اين جستار نشان داد كه صادق هدايت با آشنايي به ويژگيهاي نگارگري، بيان مدرنيستي اثر خويش را تا حد زيادي بر مباني اين هنر استوار كرده است. ويژگيهاي روان-داستاني، واقعيت گريزي، چندروايتي، شخصيت پردازي نوعي و پرده برداري از زمان و مكان كه از مباني اساسي نقاشي ايراني است، بنيانهاي رمان بوف كور نيز به شمار مي رود؛ ضمن اينكه صحنه كليدي بوف كور يعني پير و پريچهر، خود مجلس رايجي در تاريخ نگارگري است كه عناصر آن مانند گل نيلوفر، آب، درخت سرو و ديگر موارد از جانب ديگر، نوعي همبستگي نمادپردازانه ميان اين رمان و نقاشي ايراني ايجاد مي كند