بازشناسي دگرديسي فكري- عاطفي فروغ فرخزاد در بستر گزاره‌هاي پرسشي

در اين پژوهش، گزاره‌هاي پرسشي در اشعار فروغ فرخزاد در دو حوزه 1) فكري، 2) عاطفي بررسي شده‌ است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، گزاره‌هاي پرسشي در اشعار فروغ فرخزاد بر «جستجوگري» او دلالت دارد و در سه محور جستجوي عشق، جستجوي خود يا هويّت يابي و جستجوي انسانيّت بازتاب يافته است. فروغ در فرايندِ هويّت‌يابي، چيستي عشق، زندگي و كيستي خود را مورد تامّل و پرسش قرار مي‌دهد. تحليل گزاره‌هاي پرسشي از ديد عاطفي، نشان مي‌دهد، عشق كه محور اصلي پرسشگري در دو دفتر نخست اوست بتدريج محوريّت خود را در دفترهاي بعدي از دست مي دهد و پرسشهاي او از لحاظ كمّي و كيفي، دگرگون مي شود. مخاطبِ گزاره‌هاي پرسشيِ فروغ نيز نمودي از دگرديسيِ فكري و عاطفي اوست و اين پژوهش نشان مي‌دهد كه مخاطب او از «منِ» شخصي و يا مخاطب فرضي بتدريج به ضميري قابل تاويل به تمام خوانندگان و مخاطبي عام و جهانشمول تغيير مي‌يابد كه دال بر گسترده شدن ديدگاه‌هاي فكري و عاطفيِ اوست.