عوامل خطر ابتلا به ديابت بارداري و فراواني اختلال تحمل گلوكز شش هفته پس از زايمان

Risk factors for gestational diabetes and prevalence of impaired glucose tolerance six weeks after delivery

زمينه: ديابت بارداري (Gestational Diabetes Mellitus, GDM)، نوعي اختلال تحمل گلوكز در بارداري بوده و ماكروزومي، مهمترين عارضه اين بيماري است. سابقه GDM و اختلال تحمل گلوكز عامل خطر ابتلا به ديابت تيپ دو مي باشد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي عوامل خطر ابتلا به GDM، نحوه درمان، وزن گيري مادر حين بارداري و غربالگري پس از زايمان بوده و شيوع اختلال تحمل گلوكز و ديابت تيپ دو را بررسي مي نمايد. روش كار: در اين تحقيق، 48 بيمار مبتلا به GDM از نظر عوامل خطر ابتلا مورد بررسي قرار گرفته اند. در ادامه شيوع ديابت تيپ دو و اختلال تحمل گلوكز در 30 نفر از اين بيماران، شش هفته پس از ختم بارداري تعيين شده است. يافته ها: شايع ترين عوامل خطر، BMI بالاي 25 (81%)، سن بالاي 30 سال (70%) و سابقه خانوادگي ديابت تيپ دو (58%)، بوده است. اغلب افراد (59%)، وزن گيري بيش از حد مطلوب داشته اند. 64% افراد نيازمند درمان دارويي بودند. در تحقيق حاضر، IFG 6/6%، IGT 3/3%، IFG، IGT همزمان 3/3% بود و هيچ موردي از ديابت تيپ دو در پيگيري شش هفته پس از زايمان مشاهده نشد. نتيجه گيري: توجه به وجود عوامل خطر بروز GDM در اولين ويزيت حاملگي، جهت تشخيص به موقع آن و جلوگيري از ايجاد عوارض با درمان به موقع بسيار با اهميت است. تشويق مادران باردار به انجام فعاليت فيزيكي منظم و كافي و دريافت رژيم غذايي مناسب جهت وزن گيري مطلوب حين بارداري در پيشگيري و كنترل ديابت حاملگي موثر است.

Background: Gestational diabetes mellitus (GDM) is a form of diabetes in pregnancy. Macrosomia is considered as the most important related adverse effect. Pervious GDM and impaired glucose tolerance increases the risk of type 2 diabetes. The aim of this research work was to investigate the risk factors of GDM. Methods: 48 pregnant women involved with GDM were evaluated and the risk factors were studied. Then, incidence of impaired glucose tolerance and type 2 diabetes were determined six weeks after delivery. Results: The results showed that 81% of studied women indicated BMI higher than 25, 70% of people were older than 30 years and 58% of them had familial history of type 2 diabetes. The weight gain of women (59%) was higher than desired level during pregnancy and 64% of them needed oral agents and insulin. Six weeks after delivery, IFG and IGT were obtained equal to 6.66 and 3.33 %, respectively. The same values, 3.33%, were determined for IFG and IGT, simultaneously. Also, type 2 diabetes was not detected in the studied cases. Conclusion: It is important to consider the GDM risk factors in the first visit of pregnancy in order to decrease its complications. The encouragement of mothers for healthy nutrition and planned physical activity are necessary to suitable weight gain during pregnancy which is very important in prevention and control of GDM.