مباني كلامي پيشرفت

مقاله حاضر در تبيين مباني كلامي پيشرفت، پنج مبناي مهم آن را مورد تحليل قرار داده است. مبناي اول، مبناي دين شناختي است كه در آن خاطر نشان مي شود پيشرفت با نظريه همبستگي دين و دنيا و نه سكولار سازگار است. دومين مبنا، خداشناختي است كه در آن با استناد به مالكيت مطلق خدا بر كل هستي، تاكيد مي شود كه دنيا امانت الهي براي انسان است و با خداست كه چگونگي بهره مندي از آن را براي ما بيان كند. مبناي سوم، مباني هستي شناختي است كه در آن تأكيد شده با توجه به نگاه خاص جهان بيني ديني به هستي، مانند تدبير جهان با نظام عليت و عوامل معنوي، پيشرفت ديني متفاوت با پيشرفت غيرديني خواهد بود. انسان شناختي مياي چهارم است كه در آن با توجه به ارتباط، بلكه وابستگي انسان به اقتصاد و پيشرفت در ساحت هايي چون عقل و دين، كرامت انساني و مسئوليت پذيري، ضرورت پيشرفت اثبات مي شود. آخرين مبنا به مبناي جامعه شناختي باز مي گردد كه در آن رعايت حقوق فرد و جامعه و اصالت حقوق جامعه بر فرد، حاكميت انسان ها بر جامعه خود تبيين و تأكيد شده است. نو آوري مقاله، اثبات ضرورت توجه حكومت ديني به لزوم پيشرفت فرد و جامعه در عرصه هاي گوناگوني چون اقتصاد و علوم تجربي است كه با مباني كلامي در اين مقاله تقرير و اثبات شده است و يادآور خواهد شد كه لازمه دو ساحتي انگاري دين، آن است كه هرگونه قصور در آن بر خلاف آموزه هاي ديني و عمل معصيت قلمداد خواهد شد. د