تاثير پياده روي بر بهبود كيفيت زندگي سالمندان استان كرمانشاه

Effects of walking on improving the quality of life of elderly women in Kermanshah

زمينه: با در نظر داشتن نيازهاي خاص دوران سالمندي، توجه به رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت و كيفيت زندگي در سالمندان امر بسيار مهمي است، بنابر اين هدف اين پژوهش بررسي تأثير پياده روي بر بهبود كيفيت زندگي زنان سالمند استان كرمانشاه بود. روشها: آزمودنيها 50 زن سالمند 60 تا 75 ساله بودند و به روش نمونه گيري در دسترس به دو گروه 25 نفره كنترل و تجربي تقسيم شدند. مدت كارگروه تجربي شامل 30 دقيقه پياده روي مداوم با 50 تا ٪75 حداكثر ضربان قلب، 3 جلسه در هفته و به مدت 2 ماه بود. براي تعيين شدت تمرين، تست راه رفتن راكپورت بر حسب ضربان قلب گرفته شد و از پرسشنامه سنجش كيفيت زندگي براي مقايسه كيفيت زندگي دو گروه استفاده شد. تجزيه و تحليل آماري داده ها از طريق آمار توصيفي، آزمون تي مستقل انجام شد. يافته ها: ميانگين تغيير بهبود كيفيت زندگي بين دو گروه پس از تمرين معني دار شد، در گروه تجربي افزايش يافت اما در گروه كنترل تغيير چنداني نداشت. نتيجه گيري: با توجه به رابطه بين پياده روي و بالا رفتن سطح سلامت عمومي و كيفيت زندگي، تشويق بانوان به انجام فعاليتهاي بدني منظم و پياده روي مي تواند نقش مؤثري در بهبود سطح سلامت كيفي زندگي بانوان و نيز پيشگيري از ابتلا به بسياري از بيماري۔ هاي مزمن ايفا كند.

Introduction: Considering the specific needs of Ageing, it is important to attend to health promotion activities and quality of life in the elderly. Therefore, the aim of this semi-experimental research was to evaluate the effect of walking on the mental health and quality of life of elderly women in Kermanshah city Methods: Subjects were 50 women aged 60 to 75 years that were selected by available sampling method. They were divided into two control and experimental groups of 25 persons. Duration of training for the experimental group included a continuous 30-minute walk with 50 to 75 percent of maximal heart rate, 3 times a week for 2 months. To determine the exercise intensity Rockport walk test based on heart rate was conducted. Statistical analysis of the data using descriptive statistics, t-test, Mann-Whitney and Chi-square tests were performed. Results: The difference of mean level of life quality after exercise between the two groups was significant: a significant increase in the experimental group and no change in the control group. Conclusion: With regard to the relationship between walking and a rise in the general level of health condition and the quality life, we encourage women to do regular physical activity and walking in order to improving their quality of life, health, and preventing many chronic diseases.