رفتارشناسي آمريكا در قبال رژيم پهلوي و انقلاب اسلامي

A Behavioral Study of USA with Regard to Pahlavi Regime and Islamic Revolution

آمريكا پس از پايان جنگ جهاني دوم به مداخله در مسائل سياسي، اقتصادي و فرهنگي ايران پرداخته است. يافته‌ها تحقيق نشان مي‌دهد دولت آمريكا به جهت تبديل شدن به يك هژمون برتر و ايران به دليل موقعيت استراتژيك، منابع نفتي، بازار مصرف و همچنين كانون جريان انقلاب اسلامي در خاورميانه، مورد توجه قرار گرفته‌اند. در دوران پهلوي، آمريكا با نفوذ در نخبگان سياسي و ترويج فرهنگ آمريكايي و اعطاي كمك‌هاي نظامي و اقتصادي، شرايط نفوذ و استثمار را بوجود آورد. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، آمريكائيان براي سقوط انقلاب اسلامي و بازگشت به شرايط ماقبل، از سه رويكرد تهديد سخت، نيمه سخت و نرم استفاده نمودند. نوشتار حاضر به بررسي و تحليل رفتارشناسي دولت آمريكا در دوران پهلوي و انقلاب اسلامي بر اساس نظريه‌هاي هژمونيسم مي‌پردازد

USA has intervened in political, economical and cultural affairs of Iran since the Second World War. As argued for in the study, USA State`s attempt to attain a superior hegemony and Iran`s strategic situation, oil sources, consumption market and its state of being the center of the current of IR in the Middle East have been brought into consideration. During Pahlavi regime, affecting political elite and propagating American culture and supporting the regime with military and economic helps, prepared the ground for affection and exploitation. Since the victory of IR in Iran, USA has used three approaches of threatening including hard, semi-hard and soft ones. This paper has studied USA behavior during the two periods on the basis of the theories of hegemony.