بررسي روايي و پايايي نسخة فارسي شاخص توانايي انجام كار و ارتباط آن با شاخص‌هاي آمادگي جسماني در كاركنان شهر كرمانشاه

The Validity and Reliability of the Persian Version Work Ability Index and Its Relationship with Physical Fitness Indicators Among Employees in Kermanshah

پژوهش حاضر با هدف اعتباریابیو رواسازی نسخة فارسی شاخص توانایی انجام كار و ارتباط آن با شاخص‌های آمادگی جسمانی در میان كاركنان شهر كرمانشاه در نمونه‌ای به حجم 868 نفر (250 زن و 618 مرد) كه به روش نمونه‌گیری چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند، اجرا گردید. ابزار مورداستفاده در پژوهش، پرسش‌نامه و تست‌های جسمانی بود. رواییپرسش­نامه­ها به وسیله خبرگان، تحلیل عامل اكتشافی و تأییدی بررسی وپایایی از طریق آلفای كرونباختأیید شد. درنهایت، تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب هم‌بستگی و رگرسیون هم‌زمان صورت گرفت. تحلیل مؤلفه‌های اصلی با چرخش واریماكس، دو عامل ادراك سلامتی مرتبط با توانایی انجام كار (86/41 درصد واریانس) و سلامت ـ بیماری مرتبط با توانایی انجام كار (47/19 درصد واریانس) را در ساختار شاخص آشكار می‌نماید.نتایج روایی هم‌گرا نیز نشان‌دهندۀ هم‌بستگی بالایی بین سؤالات عوامل توانایی انجام كار می‌باشد. شایان‌ذكر است كه هم‌بستگی درون‌طبقه‌ای (81/0-72/0) در حد بالایی قرار دارد. علاوه‌براین، میانگین امتیاز شاخص توانایی انجام كار در میان كاركنان با غیبت كمتر (46/40 امتیاز)، بالاتر از میانگین امتیاز كاركنان با غیبت بالاتر (04/32) بوده و آلفای كرونباخ شاخص توانایی كار (74/0) در حد قابل‌قبولی می‌باشد. همچنین، شاخص‌های برازش تحلیل عاملی مرتبۀ دوم، وجود دو عامل را تأیید نموده و مدل دو‌عاملی، برازش بهتری نسبت به مدل تك‌عاملی دارد. تحلیل رگرسیون نیز حاكی از آن است كه تست‌های آمادگی جسمانی، پیش‌بین‌های توانایی انجام كار در میان كاركنان می‌باشند. درمجموع، می‌توان گفت كه نسخة فارسی توانایی انجام كار، ویژگی‌هایروان‌سنجی قابل‌قبولی در میان كاركنان دارد.

The aim of this study was to evaluate the validity and reliability of the Persian version of work ability index (WAI) and its relationship with the physical fitness indicators of employees in Kermanshah in a sample of 868 (250 females, 618 males) people recruited through multi-stage sampling method. The research instrument consisted of questionnaire and physical fitness tests. Validity of the questionnaire was statistically analyzed by experts, exploratory and confirmatory factor analysis, and its reliability was confirmed by Cronbachʹs alpha. Finally, the data were analyzed using Pearson correlation coefficient and simultaneous regression model. The principal component analysis with varimax rotation identified two factors, i.e., subjective health-related work ability) 41.86% of the variance) and ill-health related work ability (19.47% of the variance) in the index construct. Results of convergent validity showed high correlation among questions of ability to work. Intraclass coefficient correlation was also high (0.72–0.81). Mean WAI index score was higher among employees with low absenteeism (40.46 points) than among those with high absenteeism (32.04 points). Reliability of the index was acceptable (Cronbach’s alpha = 0.74). Goodness-of-fit indices of second-order factor analysis confirmed the tow extracted factors and two-factor model had a superior fit compared to the one-dimensional model. Finally, multiple linear regression showed physical fitness tests were predicting factors for the work ability among employees. In conclusion, Persian version of the work ability index showed satisfactory psychometric properties among employees.