كليدواژه :
بازيكنان زن , انسجام تيمي , رفتار مربيگري , كارايي مشاركتي , هاكي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ رفتار مربیگری با انسجام تیمی و كارایی مشاركتی بازیكنان زن لیگ برتر هاكی ایران به‌شكل توصیفی ـ پیمایشی انجام شده است. جامعۀآماری پژوهش راكلیةبازیكنان زن ششمین دورۀ لیگ برتر هاكی ایران تشكیل دادند (130 نفر) كه ازاینتعداد، 90نفر به‌صورت داوطلبانه در پژوهش شركت كردند. نتایج نشان می‌دهد كه رابطۀ مثبت و معناداری بین رفتارهای مربیگری تقویت، آموزش فنی اقتضایی، آموزش فنی عمومی و سازماندهی با انسجام تیمی وجود دارد؛ اما، بین آموزش فنی تنبیهی و تنبیه با انسجام تیمی، رابطۀ منفی و معناداری مشاهده می‌شود. علاوه‌براین، بین رفتارهای آموزش فنی اقتضایی اشتباه، تشویق عمومی، آموزش فنی عمومی، تقویت، روابط عمومی و حفظ كنترل با كارایی مشاركتی، رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد؛ در‌حالی‌كه رابطۀ میان رفتارهای تشویق اقتضایی مشروط به اشتباهو سازماندهی با كارایی مشاركتی، منفی و معنادار می‌باشد. بین كارایی مشاركتی با انسجام تیمی نیز ارتباط معناداری مشاهده می‌شود. به‌طوركلی، می‌توان گفت مربیان هاكی بانوان جهت ارتقای انسجام و كارایی بازیكنان می‌توانند رفتارهای مربیگری ذكر‌شده را در تیم‌های خود به‌كار گیرند.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the association of coaching behavior with group cohesion and collective efficacy of female players in Iranian hockey professional league. The research method is descriptive–survey. The statistical population included female hockey players of the sixth Premier League (n = 130), 90 of whom voluntarily participated in the study and finally 70 questionnaires were correctly analyzed. We used CBQ (Martin and Barnes, 1999), GEQ (Caron et al. 1985) and CEQ (Fletz and Lirch, 1998). Questionnaires validity was approved by sport management specialists (10 people), and Cronbachʹs alpha coefficients for their reliability were calculated as 0.81, 0.83, 0.85, respectively. Descriptive statistics (mean standard deviation) and inferential statistics (k-s, multiple regressions) were used. There was a significant positive relationship between coaching behaviors (reinforcement, contingency technical training, general technical training, organizing) and group cohesion, while a significant negative relationship was observed between coaching behaviors (punitive technical education, punishment) and group cohesion. There also was a significant positive relationship between coaching behaviors (mistake contingency technical education, general encouragement, general technical training, reinforcement, public relations, keeping control) and collective efficacy, whereas the relationship between coaching behaviors (mistake contingency encouragement and organizing) and collective efficacy was significantly negative. Finally, there was a significant positive relationship between collective efficacies and group cohesion. Then, itʹs concluded that female hockey coaches could benefit from these coaching behaviors to improve their teams’ cohesion and collective efficacy.
