عنوان مقاله :
بررسي مقايسه‌اي سطح ناتواني در زنان و مردان سالمند تحت پوشش سازمان بازنشستگي شهرداري تهران در سال 1394
عنوان فرعي :
The Relationship Between Gender and Disability in the Elderly People in Tehran Municipality Pension Organization
پديد آورندگان :
صحاف رباب نويسنده , اكبری كامرانی احمد علی نويسنده گروه سالمندی، مركز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. Akbari Kamrani Ahmad Ali , ابوالفتحي ممتاز يدالله نويسنده دانشگاه علوم بهزيستي و توان بخشي - ،گروه سالمندي - استاديار , پورهادی سمانه نويسنده گروه پزشكی اجتماعی، دانشكده پزشكی، دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتی درمانی بابل، بابل، ایران. Pourhadi Samaneh , شتی محسن نويسنده گروه سالمندی، مركز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. Shati Mohsen
كليدواژه :
Elderly , شهرداري تهران , ناتواني , سالمندان , Sex , disability , Tehran City council , جنسيت
چكيده فارسي :
اهداف با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در كشور، این مطالعه با هدف تعیین میزان ناتوانی سالمندان صورت گرفت و ارتباط آن با جنسیت انجام شد.
مواد و روش ها این پژوهش به روش توصیفی‌تحلیلی از نوع همبستگی بر روی ۳۰۰ نفر از سالمندان ۶۰ ساله و بالاتر تحت پوشش سازمان بازنشستگی شهرداری تهران به روش نمونه‌گیری تصادفی و از طریق مراجعه به در منازل افراد سالمند و مصاحبه با آنان صورت گرفته است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ای مشتمل بر دو بخش بود كه بخش اول درباره مشخصات جمعیت‌شناختی، اقتصادی، اجتماعی و ابتلا به بیماری‌ها و بخش دوم، پرسش‌نامه WHODAS۲ از سازمان بهداشت جهانی بوده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS۱۸ بررسی شدند.
یافته ها میانگین سنی كل افراد مورد مطالعه ۷/۱۱±۶۸/۱۴ سال و میانه سن آنان ۶۶ سال بود. در میان سالمندان تحت مطالعه، ۱۷۵ نفر (۴۶ درصد) بدون ناتوانی بودند و ۱۹/۱۳ درصد افراد ناتوان (۱۲۵ نفر)، ناتوانی خفیف داشتند. بیشترین میزان ناتوانی در حیطه حضور در جامعه با میانگین ناتوانی (۵/۶) در زن‌ها و (۴/۳۸) در مردها دیده شد و حداقل میانگین ناتوانی در مردها (۰/۷۲) مربوط به حیطه مراقبت از خود و بهداشت شخصی و در زن‌ها (۱/۰۷) بوده است.
نتیجه گیری سالمندان مطالعه حاضر در مقایسه با سایر كشورها ناتوانی كمتری داشتند، با این حال توجه به روند افزایش جمعیت سالمندان و سلامت و كاهش ناتوانی‌های آن‌ها ضروری به نظر می‌رسد. طبق بررسی انجام‌شده درصد ناتوانی در زنان (۵۸/۱۴ درصد) نسبت به مردها (۵۳/۳۱ درصد) بیشتر بود و ناتوانی با سن رابطه معنی‌داری داشت. (P<۰/۰۰۱)
چكيده لاتين :
Objectives Because of increasing geriatric population in Iran, the present study aims to plan, prevent, and mitigate the complications among the retired elderly of the Tehran Municipality Pension Organization and then investigate its relation to gender.
Methods & Materials The descriptive and analytic approach was adopted on 300 elderly subjects who were 60 years and older (Mean [SD]: 68.14[7.11] years). The subjects were selected using random sampling method. All the elderly subjects were retired members of the Tehran Municipality Administration. The data were collected by direct reference to the subjects’ home and conducting interviews. The data collection tool included questionnaires with two sections. The first section consisted of the demographic, socioeconomic, and health profiles, and the second section consisted of WHO Disability Assessment Schedule 2.0 questionnaire. The obtained data were analyzed by SPSS 18.
Results Among the elderly subjects in this study, 175 (54%) had no disability, 125 (46%) were disabled, and 19.13% had mild disability. The average disability rate was 5.6% in females and 4.38% in males; these rates were high compared to the present rate in the society. However, the lowest rate of disability (0.72% in males and 1.07% in females) was related to self-caring and personal health.
Conclusion In conclusion, the retired elderly of Tehran Municipality Administration showed a lower level of disability compared to those of other developed countries. However, there is an increasing need for setting up geriatric cares units as the population pattern of elderly people is rising in Iran. In addition, the rate of disability was found to be higher in females (58.14%) compared to males (53.31%), which shows a significant relation of disability status with gender and age (P<0.001).
