مفصل‌بندي اعتماد سياسي در انديشه امام خميني (س)

Articulation of Political Trust in Imam Khomeiniייs Thought

: اعتماد از مدتها قبل مورد تاكيد نظريه‌پردازان علوم اجتماعي و سياسي از لاك و توكوويل گرفته تا پوتنام و نظريه‌پردازان جامعه مدني قرارگرفته است. در اين مقاله تلاش شده تا با تكيه‌بر نگرش پساساختارگرايانه و با روش تحليل گفتمان لاكلاو موف به تبيين نظري و مفصل‌بندي مفهوم اعتماد سياسي از منظر امام خميني و در كلام ايشان پرداخته شود. بدين منظور، ابتدا به تشريح مباني نظري و روش گفتمان و تحليل گفتمان پرداخته و نشان داده‌شده است كه چگونه با تاكيد بر آموزه‌هاي امام خميني مي‌توان شاخص‌ها و مولفه‌هاي پيشران و ايستاي اعتماد سياسي را به تصوير كشيد. به‌منظور تبيين اين مولفه‌ها، كلام و گفتار امام خميني در صحيفه امام موردبررسي و مطالعه قرار گرفت. اين مطالعه جنبه‌ها و مولفه‌هايي را مشخص كرد كه بر اعتماد سياسي و مشاركت سياسي تاثير مثبت دارند و به‌عنوان مزيت و پيشران بايد در تقويت آن‌ها كوشيد. از سوي ديگر، ابعاد منفي رفتاري و استراتژيك دولت‌ها، به‌عنوان مرجع بازدارنده اعتماد، شناسايي شد. اين ابعاد منفي به‌مثابه ايستا عمل كرده، اعتماد سياسي ملت به دولت را كاهش مي‌دهد؛ كاستي‌هايي كه بايد براي اصلاح يا پيشگيري از توليد آن‌ها تلاش كرد.

Trust has long been emphasized by theoreticians of social and political science, from John Locke and Alexis de Torcqueville to Robert D. Putnam and civil society theoreticians. In this paper, attempts have been made to clarify theoretical bases and articulation of the concept of political thought in view and words of Imam Khomeini relying upon a post-structural approach as well as Laclau and Mouffeʹs theory of discourse analysis. To that end, we have first explained the theoretical basis, discourse method, and discourse analysis and then showed that how one can picture the propeller and repelling indicators and components of political trust with an emphasis on Imam Khomeiniʹs teachings. To clarify these components, Imam Khomeiniʹs thought and discourse were reviewed in Sahifeh-ye Imam. The study marked aspects and components that have positive influence on political trust and political participation, hence they must be reinforced as advantageous and propeller factors. On the other hand, the negative aspects of the statesʹ behavior and strategy were identified as the deterrent factors to realization of trust. These negative aspects function as repellent and reduce political trust of the nation on the government. These are shortfalls that must be either reformed or prevented from emergence.