عنوان مقاله :
تأثير پوترسين و تيديازورون بر اندامزايي درون شيشهاي گياه مريمگلي (Salvia officinalis L.)
عنوان فرعي :
Influence of putrescine and thidiazuron on in vitro organogenesis in Salvia officinalis L.
پديد آورنده :
جعفری سمیرا
پديد آورندگان :
دانشور محمدحسین نويسنده استاد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه كشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ایران Daneshvar M.H. , صالحي سلمي محمدرضا نويسنده , لطفی جلال آبادی امین نويسنده استادیار گروه زراعت، دانشگاه كشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ایران Lotfi Jalal-Abadi Amin
سازمان :
دانشآموخته كارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشگاه كشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، ایران
كليدواژه :
پليآمين , شاخهزايي , ريشهدهي , كالوس , دارويي , كشت بافت
چكيده فارسي :
مریمگلی (Salvia officinalis L.) یكی از با ارزشترین گیاهان تیره نعناع است و بومی ایران، مدیترانه، جنوبشرق آفریقا، آسیای مركزی و جنوب آمریكا گسترش است. با توجه به قوه نامیه پایین بذر و پرهزینه و وقتگیر بودن تكثیر رویشی آن از یكسو و از سوی دیگر حفظ ذخایر ژرمپلاسم این گیاه دارویی در معرض انقراض، تكثیر انبوه آن توسط تكنیكهای كشت بافت امری ضروریست. در این مطالعه اندامزایی غیرمستقیم مریمگلی مورد بررسی قرار گرفت. ریزنمونههای برگ (5/0 در 5/0 سانتیمتر) و میانگره (1 سانتیمتر)، از گیاهچههای 45 روزه رشد كرده در شرایط درون شیشهای، در محیط كشت موراشیگ و اسكوگ (MS) حاوی 12 تركیب مختلف از 2,4-D یا NAA بههمراه BAP قرار گرفتند. بهترین كالوسزایی از ریزنمونههای میانگره در محیط كشت MS حاوی 1 میلیگرم در لیتر NAA و 5/0 میلیگرم در لیتر BAP بهدست آمد. بهترین شاخهزایی (66/5 عدد) از كالوسهای بهدست آمده از ریزنمونههای میانگره در محیط كشت MS حاوی 50 میلیگرم در لیتر پوترسین و 5/0 میلیگرم در لیتر تیدیازورون بهدست آمد. بهترین رشد طولی شاخه و ریشهزایی در محیط كشت MS حاوی 1 میلیگرم در لیتر IBA ایجاد شد و گیاهان حاصل در گلخانه سازگار شدند. این روش میتواند بهمنظور باززایی گیاهان پس از انتقال ژن و بدون تغییر شیمری، مورداستفاده قرار گیرد.
چكيده لاتين :
In this study, an indirect organogenesis regeneration protocol for Salvia officinalis L. is described. Leaf (0.5 × 0.5 cm) and internode (1 cm in length) explants sections, from 45 day old in vitro germinated plant, were cultured in Murashige and Skoog (MS) basal medium supplemented with 12 different combinations of 2,4-dichlorophenoxy acetic acid (2,4-D) or 1-naphthaleneacetic acid (NAA) and 6-benzylaminopurine (BAP). The best calli induction response was observed when 1 mg/l NAA and 0.5 mg/l BAP combination was applied to the internode explants. Also, results showed an interesting possibility for the stimulation of shoot regeneration (5.66) through internode segments cultured on MS medium containing 50 mg/l putrescine and 0.5 mg/l TDZ. Shoot elongation and rooting were achieved on MS medium with 1mg/l IBA. Excellent acclimatization to greenhouse conditions was observed for all transferred plantlets. By this procedure no morphological differences were observed between the regenerated and mother plants. This protocol may be also utilized to carry out plant regeneration after genetic transformation, in order to develop transformed plants without the presence of chimeric zones.
عنوان نشريه :
تحقيقات ژنتيك و اصلاح گياهان مرتعي و جنگلي ايران
عنوان نشريه :
تحقيقات ژنتيك و اصلاح گياهان مرتعي و جنگلي ايران