طراحي الگوي توسعه نوآوري سازمان‌هاي دفاعي با رويكرد راهبردي

Measuring and assessing Threats of the Region Countries against I.R. of Iran Using the AJA Model for the Strategic Studies Center for the Assessment of Threats

نوآوري لازمه حيات سازماني و استمرار و بقاي آن در دنياي رقابتي و بازارهاي پيچيده داخلي و بين‌المللي است. در عرصه دفاعي، نوآوري در بهسازي تجهيزات، فرايندها و ارايه خدمات پيشرفته در نيروهاي نظامي نقش اساسي دارد و به صورت پايه‌اي به‌دنبال شناخت و توصيف بهبودها يا تحولات كيفي در اثربخشي نظامي است. موضوع تحقيق حاضر، طراحي الگوي توسعه نوآوري سازمان‌هاي دفاعي با رويكرد راهبردي است. پرسش اصلي تحقيق اين است كه الگوي مطلوب توسعه نوآوري در سازمان‌هاي دفاعي كدام است؟ اين پژوهش با روش توصيفي- پيمايشي انجام شده و جامعه آماري آن به صورت هدفمند انتخاب شدند و كساني بودند كه افزون‌ بر آشنايي با نوآوري و نوآوري سازماني، با سازمان‌هاي دفاعي و الزام‌هاي نوآوري دفاعي نيز آشنا بوده كه بر اساس جدول مورگان تعداد 120 نفر به‌عنوان نمونه آماري برگزيده شدند. براي پاسخ به سوال‌هاي پژوهشي از يك پرسشنامه محقق‌ساخته متشكل از 70 سوال‌ استفاده كه پايايي آن توسط نرم‌افزار SPSS، 997/0 محاسبه گرديد و از آنجا‌كه داده‌ها نرمال بودند، براي تجزيه‌و‌تحليل آنها از آزمون همبستگي رتبه‌اي پيرسون و تحليل عاملي تاييدي استفاده شد كه عمده‌ترين نتايج آن به اين قرار است كه توانمندي نوآوري دفاعي 21/99 درصد بر قابليت نوآوري دفاعي و قابليت نوآوري دفاعي نيز 57/99 درصد بر عملكرد نوآوري دفاعي اثرگذار است