انسان شناسي پولسي و ساحت هاي وجودي انسان

Poulייs Anthropology and Man’s Existential Dimentions

از جمله اقسام انسان شناسي، انسان شناسي ديني است كه با تكيه بر متون مقدس اديان، به بررسي ابعاد و سرشت انساني مي پردازد. با توجه به تاثيرپذيري انكار ناپذير مسيحيت از آموزه هاي پولس، اين مقاله تلاش دارد با مراجعه مستقيم به نامه هاي پولس در عهد جديد و همچنين با توجه به شواهد تاريخي، ديدگاه او درباره چندگانگي ساحت وجودي انسان را واكاوي نمايد. بر اساس نتايج اين تحقيق، مي توان گفت: پولس به غير از جسم، ساحت ديگري نيز براي انسان قايل است كه بر خلاف جسم، مانا و ماندگار است و داراي آثار مختلف و متنوعي است. همچنين با اينكه پولس در بعضي عبارات خود بين نفس و روح تفكيك قايل شده است، اما ساير نوشته هاي وي، تمايز جوهري ميان اين دو را تاييد نمي كند. اين اسامي مختلف، صرفاً به كاربردهاي مختلف ساحت غيرجسماني اشاره دارند و دليلي بر مجزا بودن آنها در دست نيست.

Religious anthropology is a type of anthropology concerned with the various dimensions and human nature and based on sacred texts. Considering the undeniable influence of the teachings of Paul on Christian beliefs, the present paper seeks to examine his views on the multi-dimensional existence of man by directly referring to Paulʹs letters in the New Testament and citing historical evidence. According to the study results, Paul argues that, in addition to body, man has another dimension, which, unlike body, is permanent and everlasting, and has various effects. Although Paul sometimes uses words to distinguish between soul and spirit, his other writings do not confirm that there is essential distinction between the two. The use of different terms is only intended to refer to the various uses of the non-physical dimension, and there is no reason for distinguishing between them.