تأثير مداخلات نوروفيدبك و تصويرسازي ذهني بر تعادل سالمندان

Effect of Neurofeedback Interactions and Mental Imagery on the Elderly’s Balance

اهداف تعادل یكی از شاخص‌های تعیین استقلال افراد سالمند به شمار می‌رود. بررسی و تشخیص عوامل مؤثر بر آن از موضوعاتی است كه محققان به آن توجه كرده‌اند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات نوروفیدبك و تصویرسازی حركتی بر تعادل سالمندان است.  مواد و روش ها جامعه آماری مدنظر سالمندان شهر مشهد بودند كه از بین آن‌ها ۲۴ سالمند در دامنه سنی ۶۰ تا ۸۲ سال به‌صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به سه گروه ۸ نفری به‌صورت تصادفی تقسیم شدند. شركت‌كنندگان دو گروه تجربی به مدت ۸ جلسه (۳ جلسه در هفته) در تمرینات مربوط به خود (تمرین نوروفیدبك و تمرین تصویرسازی حركتی) شركت كردند، اما گروه كنترل هیچ‌گونه تمرینی انجام نداد. در این تحقیق برای اندازه‌گیری تعادل ایستای سالمندان از آزمون تعادلی لك‌لك و برای اندازه‌گیری تعادل پویای آن‌ها از آزمون زمان برخاستن و راه رفتن، استفاده شد كه در دو مرحله قبل و بعد از تمرینات ارزیابی می‌شدند. به‌منظور تعیین عادی‌بودن توزیع داده‌ها از آزمون شاپیرو ویلكس و برای تعیین آثار مرتبط با تمرین از تحلیل كوواریانس استفاده شد. نمرات پیش‌آزمون افراد به‌عنوان متغیر مداخله‌گر مدنظر قرار گرفت. تمامی آزمون‌های آماری با نرمافزار SPSS نسخه ۲۱ و در سطح معنی‌داری ۰/۰۵=a تحلیل شدند. یافته ها نتایج حاصل از آزمون تحلیل كوواریانس نشان‌دهنده تأثیر معنی‌دار تمرینات نوروفیدبك و تصویرسازی حركتی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان بود (۰/۰۵>P). ضمن اینكه تمرین نوروفیدبك بر هر دو وضعیت تعادل ایستا و پویا تأثیر بهتری داشت (۰/۰۵>P).  نتیجه گیری با توجه به نتایج به‌دست‌آمده پیشنهاد می‌شود از این تمرینات به‌منظور پیشگیری از افت تعادل و تقویت آن در سالمندان استفاده شود.

Objectives Balance maintenance is one of the indices of determining independence in older people. Identifying other factors that have considerable impact on the independence of older peoples is an interesting research topic. The present study aims at determining the effect of Neurofeedback and Mental Motor Imagery practices on balance in the elderly. Methods & Materials The population of this study consisted of elderly people of Mashhad, a city in northeast Iran. A total of 24 elderly people  with age ranging from 60-82 years old volunteered to participate in the study and were randomly assigned to three groups (with eight participants in each group). The participants of experimental groups were involved in the special training (neurofeedback training and mental imagery practice) for eight weeks (with three sessions each week)while the control group were not involved in any practice. Stork Balance Stand Test and Timed Up and Go (TUG) tests were used to assess the static and dynamic balance of participants respectively, before and after the training sessions. The Shapiro–Wilk test of normality was used to check normality of data. Additionally,  Analysis of Covariance (ANCOVA) was used to determine the effect of training with pre-test scores used as covariate. Statistical analysis was performed using SPSS Statistics 21 at a=0.05. Results The results of Analysis of Covariance revealed that there was a significant effect of neurofeedback and mental imagery on the static and dynamic balance of elderly people (P<0.05). Furthermore, neurofeedback had superior effect in both of the balance conditions (P<0.05). Conclusion The study recommends neurofeedback and mental motor imagery practices  to prevent balance loosing and improving balance ability in elderly people.