عنوان مقاله :
بررسي مكانيسم نفوذ ملكولي طي تزريق CO2 و گاز هيدروكربني در بلوك منفرد و مدل سكتوري مخزن شكافدار
عنوان فرعي :
Molecular Diffusion Investigation During CO2 and Hydrocarbon Gas Injection in a Single Matrix Block and a Fractured Reservoir Sector Model
پديد آورنده :
فریدونی احد
پديد آورندگان :
عصاره مهدی نويسنده دانشكده مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران Assareh Mehdi , كثیری بیدهندی نوراله نويسنده دانشكده مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران Assareh Mehdi
سازمان :
دانشكده مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
كليدواژه :
تزريق گاز , ريزش ثقلي , مخازن شكافدار , نفوذ مولكولي , بلوك ماتريس منفرد
چكيده فارسي :
تزریق گاز یكی از روش‌های معمول در ازدیاد برداشت از مخازن شكافدار است. بخش عمده‌ای از مخازن هیدروكربوری ایران شكافدار هستند. مكانیسم‌های تولیدی در مخازن شكافدار با مخازن معمولی متفاوت است. یكی از مكانیسم‌های تولیدی در مخازن شكافدار تحت تزریق گاز، نفوذ مولكولی است كه در كنار ریزش ثقلی می‌تواند بازیافت نفت را افزایش دهد. در این مطالعه با استفاده از شبیه‌سازی تركیبی، تأثیر نفوذ مولكولی در بازیافت نفت طی تزریق CO2 و گاز هیدروكربوری رقیق، ابتدا در مقیاس بلوك ماتریس منفرد و سپس در سكتور مدل مربوط به یكی از مخازن جنوب غربی ایران بررسی‌شده است. ابتدا تأثیر نفوذپذیری ماتریس، اختلاف نفوذپذیری ماتریس و شكاف، تخلخل، فشار موئینگی گاز-نفت، ارتفاع ماتریس و تركیب گاز تزریقی بر نفوذ مولكولی در بلوك ماتریس منفرد و سپس تأثیر نفوذ ملكولی در بازیافت نفت از سكتور مدل مخزنی در تزریق CO2 و گاز رقیق بررسی شد. نتایج نشان داد كه نفوذ مولكولی با افزایش سرعت انتقال جرم بین ماتریس و شكاف در تزریق گاز امتزاجی (گاز رقیق و CO2) میزان بازیافت نفت را افزایش می‌دهد. هرچه نفوذپذیری ماتریس كمتر و فشار موئینگی گاز-نفت درون ماتریس بیشتر باشد، بازده جابجایی نفت در طی مكانیسم ریزش ثقلی كمتر می‌شود و تأثیر نفوذ مولكولی در بازیافت نهایی افزایش می‌یابد. در تزریق گاز در سكتور مخزن، در نظر گرفتن نفوذ مولكولی با به تأخیر انداختن زمان میان شكنی گاز از طریق جابجایی اجزاء به درون ماتریس و در نتیجه حفظ فشار مخزن میزان بازیافت نهایی را در تزریق CO2 حدود 2% و در تزریق گاز رقیق 5% افزایش می‌دهد.
چكيده لاتين :
One of the common methods of enhanced oil recovery in naturally fractured reservoirs is gas injection. The majority of Iranian hydrocarbon reservoirs are fractured reservoirs. Producing mechanisms is different in fractured reservoirs in comparison with conventional reservoirs. Molecular diffusion is one of the mechanisms that along with gravity drainage can increase oil recovery in fractured reservoirs during gas injection. In this work, the effect of molecular diffusion in CO2 and hydrocarbon gas injection as an EOR (enhanced oil recovery) process is investigated using compositional simulation in a single matrix block and a sector model of an Iranian natural fractured reservoir. The effect of the matrix permeability, matrix and fracture permeability difference, matrix porosity, matrix gas-oil capillary pressure and injection gas composition are checked in single matrix blocks, and then the influence of diffusion is investigated on the recovery of the sector model during the CO2 and hydrocarbon gas injection. The results show that molecular diffusion raises oil recovery by increasing the mass transfer rate between the matrix and fracture during miscible gas injection (CO2 and hydrocarbon gas). The low matrix permeability and high gas-oil capillary pressure within the matrix oil make smaller displacement efficiency during gravity drainage. In the sector model, the molecular diffusion increases the ultimate oil recovery by about %2 and %5 in CO2 and hydrocarbon gas injection, respectively by delaying gas breakthrough in an production well and maintaining reservoir pressure.
