ساختار پيشيني نفس در نظريۀ فطرت آيت‌الله شاه‌آبادي

The A priori Structure of Soul in Ayatollah Shahabadi’s Theory of Fiṭrah

نظریۀ فطرت آیت‌الله شاه‌آبادی در مقام یك نظریۀ انسان‌شناسانۀ میان‌رشته‌ای بر آن است تا در پرتو چهار رویكرد نقلی، عقلی، شهودی و تجربی/تاریخی، طرحی از ساختار پیشینی هستی انسانی ترسیم كند كه شالودۀ آن بر شوق ذاتی نفس به كمال مطلق استوار است. در این راستا، این نظریه می‌كوشد تا طرح خود را از مجرای تحلیل هستی‌شناسانۀ مفهوم فطرت به مثابۀ لازمۀ وجود مدرك و به‌ واسطۀ اصطیاد گرایش‌های انحصاری نفس انسان تبیین كند.

In the light of four, traditional, rational, intuitional and experimental / historical Ayatollah Shahabadi’s theory of fiṭrah as an interdisciplinary anthropological theory seeks to outline an a priori structure of human existence, whose foundation is based on the intrinsic enthusiasm of soul towards the absolute perfection. He tries to explain his theory through the ontological analysis of the notion of fiṭrah as a requirement for the existence of the perceiver as well as finding the tendencies peculiar to the human soul.