عنوان مقاله :
تاثير باكتري هاي ريزوبيوم، سودوموناس و قارچ ميكوريز بر برخي صفات لوبياي قرمز (Phaseolus vulgaris L.) تحت تنش خشكي
عنوان فرعي :
Influence of Rhizobium, Pseudomonas and Fungi Mycorrhiza on Some Traits of Red Beans (Phaseolus vulgaris L.) under Drought Stress
پديد آورنده :
عباسي سيه جاني ابراهيم
پديد آورندگان :
يارنيا مهرداد نويسنده -استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز , فرح وش فرهاد نويسنده -دانشيار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز , خورشيدي بنام محمدباقر نويسنده استاد يار مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي آذربايجان شرقي , اسدي رحماني هادي نويسنده -دانشيار موسسه تحقيقات خاك و آب، كرج، ايران
سازمان :
-دانشجوي دكتري زراعت، واحد تبريز، دانشگاه آزاداسلامي، تبريز،ايران
كليدواژه :
تنش كمبود آب , ريزوبيوم , سودوموناس , عملكرد , لوبيا , ميكوريز
چكيده فارسي :
به منظور بررسي اثر سه نوع كود زيستي بر برخي از صفات لوبيا قرمز رقم گلي تحت شرايط تنش خشكي آزمايشي به-صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي (RCBD) در سه تكرار طي سال زراعي 1393 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز اجرا شد. سطوح آبياري شامل آبياري بعد از70، 110 و 150 ميلي متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A به عنوان فاكتور اصلي و تيمارهاي كود زيستي در هفت سطح شامل ريزوبيوم گونه ي لگومينوزارروم بيوار فازيولي، ميكوريز گونه ي گلوموس موسه، سودوموناس گونه ي فلورسنس، ريزوبيوم+ ميكوريز، ريزوبيوم+ سودوموناس، ريزوبيوم+ ميكوريز+ سودوموناس و عدم مصرف (شاهد) به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج آزمايش نشان داد تمامي صفات به جز تعداد روزنه در سطح زيرين و رويين برگ و پايداري غشا سيتوپلاسمي در تيمار آبياري پس از 70 ميلي متر تبخير، بالاتر از ساير تيمارهاي آبياري بودند. عملكرد دانه در تيمار 110 و 150 ميلي متر تبخير نسبت به آبياري پس از 70 ميلي متر تبخير به ترتيب 08/38 و 37/73 درصد كاهش يافت. تيمار ريزبيوم+ ميكوريز+ سودوموناس فلورسنس از ميزان عملكرد بيشتري (1/ 2401 كيلوگرم در هكتار) نسبت به بقيه تيمارها به جز تيمار ريزوبيوم و ميكوريز برخوردار بود. اثر متقابل تنش كمبود آب با كود هاي زيستي نيز در صفات شاخص محتواي كلروفيل، تعداد روزنه در سطح زيرين و رويين برگ، هدايت روزنه اي، پايداري غشا سيتوپلاسمي، شاخص سطح برگ، شاخص برداشت و ميانگين تعداد دانه در بوته معني دار گرديد. بر اساس يافته هاي تحقيق حاضر، مصرف كود هاي زيستي سبب افزايش تمامي صفات نسبت به شاهد شد، و كاربرد تركيبي كودهاي زيستي تاثير بيشتري نسبت به كاربرد منفرد آن ها داشت.
چكيده لاتين :
To investigate the effect of three types of organic fertilizers on some characteristics of bean (Goli cv.) under water deficit stress an experiment was conducted as split plot as randomized complete block design (RCBD) with three replications in Tabriz during 2014 in Research Farm of Islamic Azad University of Tabriz. Irrigation levels were: irrigation after 70, 110 and 150 mm evaporation from class A pan and bio-manure in seven levels: Rhizobium (Legominosarrum biovar phaseoli), mycorrhiza (Glomus mosseae), Pseudomonas (fluorescens), Rhizobium+mycorrhiza, Rhizobium+Pseudomonas, Rhizobium+Pseudomonas+mycorrhiza and control were assigned to main plots and sub plots, respectively. The results showed that all traits except the number of stomata on addaxial, abbaxial, cell membrane stability was higher in irrigation after 70 mm evaporation than other irrigation levels. Irrigation after 110 and 150 mm evaporation from pan reduced grain yield as 38.08% and 73.37%, respectively compared to the control. Treatment of Pseudomonas+ Rhizobium + mycorrhizae had higher yield (2401.1 kg.ha-1) compared other treatments except Rhizobium and mycorrhizae. Interaction of water stress and bio-manure was significant for chlorophyll content index, number of stomata on abbaxial and addaxial levels of leaves, cell membrane stability, leaf area index, harvest index, and the average number of seed per plant. Based on this research, bio fertilizer consumption increased all attributes compared to control, and combined use of bio-fertilizers also showed a higher impact than single use of them
عنوان نشريه :
دانش كشاورزي و توليد پايدار
عنوان نشريه :
دانش كشاورزي و توليد پايدار