كيفيت افشا و پاداش مديريت

Disclosure Quality and Management Bonus

در این پژوهش با استفاده از داده‌های تاریخی سال‌های 1393-1389 مربوط به هفتاد و پنج شركت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، ارتباط كیفیت افشا و پاداش مدیریت مورد مطالعه قرار گرفت. شواهد تجربی سایر كشورها نشان می‌دهد بین كیفیت افشا و پاداش مدیران ارتباطی مستقیم و معنی‌دار وجود دارد. برای آزمون فرضیه‌ها از رگرسیون چندمتغیره با داده‌های تركیبی استفاده شده است. با توجه به این‌كه افشای به موقع و مربوط به ذی‌نفعان در تصمیم‌گیری‌های آن‌ها می‌تواند كمك كند و هم‌چنین در این راستا كه پاداش مدیران ارشد می‌تواند مرتبط با افشا باشد یا خیر، نتایج پژوهش حاضر می‌تواند به قانون‌گذران و استفاده‌كنندگان در مورد كیفیت افشای موجود در گزارش‌گری مالی رهنمون دهد. یافته‌های حاصل از فرضیه‌ی اول پژوهش بیان می‌كند كه بین كیفیت افشا و پاداش نقدی پرداختی ارتباط معنی‌دار و معكوس وجود دارد. هم‌چنین یافته‌های حاصل از فرضیه‌ی دوم پژوهش بیان می‌كند كه بین كیفیت افشا و پاداش غیرنقدی ارتباط معنی‌دار و معكوس وجود دارد. یافته‌های حاصل از فرضیه‌های پژوهش فرضیه‌ی خطر اخلاقی را مبنی بر احتمال سوء مدیریت برای دریافت پاداش بیشتر تأیید می‌كند. 

This paper studies management bonus and disclosure quality, using historical data of firms listed in the Tehran Stock Exchange during the period from 2010 to 2014. The empirical evidence from other countries shows a significant positive correlation between management bonus and disclosure quality. To test the hypotheses the multivariate regression with panel data is used. The results of the first hypothesis test suggest that there is a significant negative relation between the cash bonus payment and disclosure quality. The results of the second hypothesis test suggest that there is a significant negative relation between non-cash bonus payment and disclosure quality too. The findings of the research hypotheses confirm moral hazard hypothesis of possibility for mismanagement to get more bonus.