اثربخشي معنادرماني گروهي بر اضطراب مرگ و اميد به زندگي سالمندان مقيم مراكز شبانه‌روزي شهر كرمان

Effectiveness of Group Logotherapy on Death Anxiety and Life Expectancy of the Elderly Living in Boarding Houses in Kerman

اهداف با توجه به روند روبه‌رشد جمعیت سالمندان، رفع مشكلات آن‌ها ازجمله مشكلات روانی، ضروری به نظر می‌رسد. از آنجا كه افزایش اضطراب مرگ و كاهش امید به زندگی در دوران سالمندی شایع‌تر است، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و امید به زندگی سالمندان مقیم مراكز شبانه‌روزی شهر كرمان انجام شد. مواد و روش ها جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی سالمندان مقیم مراكز شبانه‌روزی شهر كرمان بود. از این جامعه دو مركز امیرالمؤمنین و مهرآذین به ‌طور تصادفی انتخاب شد و سپس با مراجعه به این دو مركز، 30 نفر (18 زن و 12 مرد) به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و كنترل (هر كدام 15 نفر) تقسیم شدند. به گروه آزمایش، معنادرمانی گروهی در ده جلسه (هر جلسه 90 دقیقه) آموزش داده شد. گروه كنترل در این مدت مداخله‌ای دریافت نكردند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای آزمایش به پرسش‌نامه امید به زندگی میلر (1997) و مقیاس اضطراب مرگ ((BDI پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری نظیر فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل كواریانس چندمتغیره تجزیه‌و‌تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد معنادرمانی گروهی می‌تواند بر اضطراب مرگ سالمندان مقیم مراكز شبانه‌روزی در سطح معناداری 01/P<0 تأثیر داشته باشد. همچنین معنادرمانی گروهی می‌تواند بر امید به زندگی سالمندان مقیم مراكز شبانه‌روزی در سطح معناداری 01/P<0 تأثیر داشته باشد. نتیجه گیری بر اساس نتایج این پژوهش، معنادرمانی گروهی می‌تواند برای كاهش اضطراب مرگ و افزایش امید به زندگی سالمندان مقیم مراكز شبانه‌روزی و افزایش سلامت روانی آنان استفاده شود. با توجه به تأكیدهای خاص معنادرمانی بر زمان حال و همچنین معنای رنج برای سالمندان، استفاده از آن در ارتقای سلامت اجتماعی سالمندان اهمیت خاصی دارد.

Objectives Due to the growing elderly population, it is important to solve the problems faced by the elderly, including their mental health problems. Since the increase in death anxiety and the decrease in life expectancy is more common in the elderly, this study aimed to investigate the effectiveness of group logotherapy on death anxiety and life expectancy of the elderly living in boarding houses in Kerman. Methods & Materials The study population consisted of all elderly people in Kerman. By visiting two centers of Mehrazin and Amiralmeomenin in Kerman, 30 elderly people (18 female and 12 male) were selected and randomly assigned to experimental and control groups (each n = 15). The experimental group was provided group logotherapy for ten sessions (each session of 90 minutes). The control group received no intervention. Both before and after the test, the participants were asked to respond to Miller’s Life Expectancy Scale (1997) and Death Anxiety Scale. The data were analyzed using statistical methods such as frequency, percentage, mean and standard deviation, and covariance multivariate analysis. Results The results showed that group therapy has a significant impact on death anxiety in the elderly (P<0.01). The group therapy was also found to affect the life expectancy of the elderly at a significance level of P<0.01. Conclusion Overall, based on the results of this research, group therapy was found to reduce death anxiety and life expectancy in elderly people living in boarding houses and subsequently, improve their mental health. Due to the special emphasis of logotherapy on the present and the meaning of suffering for the elderly, it is important to use it for promoting social well-being of older people.