عنوان مقاله :
بررسي ميزان شيوع سوء رفتار با سالمندان در ايران از سال 1384 تا 1394 با استفاده از مرور ساختاريافته و متاآناليز
عنوان فرعي :
Prevalence of Elder Abuse in Iran: A Systematic Review and Meta Analysis
پديد آورنده :
مولایی مازیار
پديد آورندگان :
اعتماد كورش نويسنده مركز تحقیقات كنترل عوامل زیانآور محیط و كار، دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتیدرمانی شهید بهشتی، تهران، ایران. Etemad Korosh , طاهری تنجانی پریسا نويسنده گروه داخلی، دانشكده پزشكی، دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتیدرمانی شهید بهشتی، تهران، ایران. Taheri Tanjani Parisa
سازمان :
گروه اپیدمیولوژی، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتیدرمانی شهید بهشتی، تهران، ایران.
كليدواژه :
ايران , Prevalence , META-ANALYSIS , سالمندآزاري , Iran , متاآناليز , شيوع , Elderly Maltreatment
چكيده فارسي :
اهداف یكی از آسیبهای اجتماعی كه امروزه جوامع با آن روبهرو هستند، پدیده سالمندآزاری است كه میتواند عوارضی نظیر كاهش اعتمادبهنفس، احساس ناامیدی، بیتفاوتی و مشكلات روحی روانی و ناتوانی را برای سالمند در پی داشته باشد. با انجام این مطالعه و ادغام مطالعات مختلف كه در ایران انجام شده است، میتوان به برآیندی كلی دست یافت و به وسعت مشكل كه همان شیوع كلی سالمندآزاری است، پی برد.
مواد و روش ها این مطالعه با روش مرور نظاممند و متاآنالیز انجام شده است كه در آن 55 مقاله كه درباره سالمندآزاری در ایران از سال 1384 تا 1394در پایگاههای ایرانمدكس، مگیران، گوگلاسكالر، اسآیدی، و پابمد وجود داشت، جمعآوری شد. درنهایت 10 مقاله كه واجد شرایط تجزیهوتحلیل بودند در نرمافزار Comprehensive Meta-Analysis (V2.0, Biostat) تجزیهوتحلیل شدند.
یافته ها بیشترین شیوع مقطعی كلی سوء رفتار با سالمندان در مطالعه منوچهری و همكاران (87/8 درصد) در تهران و كمترین آن در مطالعه حسینی و همكاران (17/1 درصد) در سال 1394 در شهركرد بود. برآیند میزان كلی شیوع سالمندآزاری در ایران در این مطالعه 56/4 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد (5/75-1/35) با استفاده از مدل تصادفی است.
نتیجه گیری میزان شیوع كلی سالمندآزاری در ایران 56/4 درصد بود كه این میزان در مقایسه با مطالعاتی كه در خارج انجام شده، بسیار بیشتر است. این ناهمخوانی با وجود تعریف یكسان از سالمندآزاری و استفاده از پرسشنامه تقریباً یكسان و روش همانند را میتوان بیشتر به علت حجم نمونههای كم، داشتن خردهفرهنگها ونگرشهای مختلف اقوام دانست. میزان شیوع سالمندآزاری در ایران بیشتر از كشورهای دیگر است.
چكيده لاتين :
Objectives Abuse of older people is a major issue in societies that can reduce self-confidence, generate feelings of hopelessness and apathy, and cause psychological disability in the elderly. The purpose of this study is to determine the prevalence of elder abuse in Iran.
Methods & Materials This study is a systematic review and meta-analysis, in which all articles about elderly abuse in Iran since 2005-2014 were searched using online databases such as MEDLINE, Google Scholar, SID, Web of Science, and Magiran. Their data were collected and analyzed using the Comprehensive Meta-Analysis (V2.0, Biostat) software.
Results The highest prevalence (87.8%) of elder abuse was found in Tehran (Manochehry et al, 2007), and the lowest prevalence (17.1%) was found in Shahrekord (Hoseinei et al, 2014). The overall elder abuse prevalence in Iran was 56.4% with confidence interval 95% (35.1-75.5%).
Conclusion The overall elder abuse prevalence in Iran is much more than that reported by foreign studies. This difference could be related to small sample size and culture variety in the various communities.
The prevalence of elder abuse in Iran is much more than that in the world.