عنوان مقاله :
تاثير تمرين شنا بر فعاليت متالوپروتينياز 2 و سطوح فاكتور نكروز دهنده تومور آلفا بافت كبد موشهاي صحرايي ديابتي شده با آلوكسان
پديد آورنده :
حبيبيان معصوم
پديد آورندگان :
امانيان انيسه نويسنده گروه تربيتبدني، دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري، ساري، ايران
سازمان :
گروه تربيتبدني، دانشگاه آزاد اسلامي واحد قايمشهر، قايمشهر، ايران
كليدواژه :
ماتريكس متالوپروتينياز 2 , ديابت مليتوس , فاكتور نكروز دهنده تومور , تمرين ورزشي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: بيماري كبدي در ديابت نوع 2 رواج دارد و فعاليت ورزشي در پيشگيري و درمان آسيب كبدي ناشي از ديابت موثر است. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير تمرين شنا بر فعاليت ماتريكس متالوپروتينياز 2 (MMP-2) و سطوح فاكتور نكروز دهنده تومور آلفا (TNF-?) در بافت كبد موشهاي صحرايي ديابتي شده با آلوكسان بود.
مواد و روشها: در اين تحقيق تجربي، 28 سر موش صحرايي نر ويستار به صورت تصادفي به 4 گروه (7 تايي) كنترل، ديابت، تمرين، ديابت+ تمرين تقسيم شدند. ديابت با تزريق درون صفاقي آلوكسان (يك دوز،90 ميليگرم/كيلوگرم) القا شد. حيوانات با تمرين شنا به مدت 6 تا 30 دقيقه در روز به مدت 8 هفته ورزش داده شدند و 48 ساعت پس از آخرين مداخلهها كشته شدند و فعاليت كبدي MMP-2 و سطوح TNF-? به ترتيب به روشهاي زيموگرافي و الايزا تعيين شد. از آزمون آناليز واريانس يك طرفه براي تجزيه و تحليل دادها استفاده شد (05/0 > p).
نتايج: يافتهها نشان داد متعاقب القاي ديابت، فعاليت MMP-2 و سطوح TNF-? كبدي در موشهاي صحرايي افزايش يافت (05/0 > p) درحاليكه 8 هفته تمرين شنا منجر به كاهش معنيدار سطوح TNF-? و فعاليت MMP-2 در بافت كبد موشهاي صحرايي ديابتي شد (05/0 > p).
نتيجهگيري: به نظر ميرسد تمرين منظم شنا ميتواند به واسطه كاستن از فعاليت MMP-2 و سطح بيان TNF-? در موشهاي صحرايي ديابتي تا حدودي از آسيب كبدي ناشي از ديابت جلوگيري كند.
چكيده لاتين :
Background and Objective: liver disease is highly prevalent in type 2 diabetes mellitus (T2DM) and exercise training is effective in preventing and treating diabetes-induced hepatic injury. Therefore, the aim of this study was to assess the effect of chronic swimming exercise on the hepatic matrix metalloproteinase 2 (MMP-2) activity and tumor necrosis factor-? (TNF-?) level of liver tissue in alloxan-induced diabetic rats.
Materials and Methods: In this study, 28 male Wistar rats were randomly divided into 4 groups (7 rats per group) of control, diabetes, exercise, and diabetes-exercise. Diabetes was induced by alloxan (90 mg/kg, i.p.). The animals exercised by swimming training at 5 min to 30 min per day, five days a week over 8 weeks. The rats were killed 48 h after the last treatments and liver MMP-2 and TNF-? level were evaluated by zymography and ELISA methods. One-way analysis of variance was used for data analysis.
Results: Findings showed that the diabetes significantly increases MMP-2 activity and TNF-? level in animals (p?0.05). In addition, 8 weeks swimming training were associated with a significant decrease of TNF-? level and MMP-2 activity in the liver tissue of diabetic rats (p?0.05).
Conclusion: It seems that regular swimming training can partially prevent diabetes-induced liver injury via decreasing MMP-2 activity and TNF-? level in diabetic rats.
عنوان نشريه :
دانشور- پزشكي
عنوان نشريه :
دانشور- پزشكي