تأملي برجايگاه دين در تحولات اخلاق سياسي غرب

thinking on position of religion in the political ethics in the West

دین به‌عنوان یكی از مهم‌ترین مقوله‌های خیر (زندگی خوب)، نقش ویژه‌ای در هدف‌گذاری و معنابخشی به زندگی انسان ایفا كرده و با عرضۀ آموزه‌هایی معطوف به زندگی مطلوب، به «فرارَوی» انسان ازآنچه به آن دچار است،تغییر زندگی و گذار از «هست» به «باید» یاری می‌رساند. در عین حال،ضرورت‌های اجتناب‌ناپذیر زیست جمعی و نقش انكارناپذیرِ زمینه‌ها و نهادهای اجتماعی چون دولت در حیات انسان موجب شده است تا سنجشِ نسبت «جامعه» با «خیر» به یكی از دغدغه‌های خاطر اندیشمندان بدل شود و در این ‌بین اخلاق سیاسی از دیرباز، متكفل ارائۀ رهیافت مناسبی در باب نسبت نهاد دولت با دین بوده است. نوشتار حاضر در راستای بررسی تحولات اخلاق سیاسی در غرب، پس از تحلیل اجمالیِ فراز و نشیب‌های تاریخیِ مسیحیت از قرون وسطی تا دوران معاصر، به ایدۀ غالب سیاسی یعنی بی‌طرفی دولت در قبال دین می‌پردازد و در آخر، رویكرد انتقادی كمال‌گرایی كه در اواخر سدۀ بیستم و توسط نوفضیلت‌گرایانِ غربی احیا شده است، از نظر خواهد گذشت. رویكرد اخیر در نقد معضلات ناشی از تكثر اخلاقی غرب،خواهان احیای دین به‌مثابۀ منبع تشخیص گزاره‌های اخلاقی، ‌انگاری اخلاقی و تقویت جماعت است و پیرو تفكر ارسطویی، رسالت دولت در قبال خیر و نقش تربیتی این نهاد را یادآوری می‌كند.

religion as an important components of good life perform a special rule in targeting in Humanʹs life and amendment the current situation for achieve a Better situation.yet the rule of social contexts in humanʹs life caused that thinkers focus on the relation between society and the good life and political ethics has a classic responsibility in this issue and present a result about the relationship between the state and the good life. This paper is written for survey the evolution of political ethics in the west and after analysis the Christianityʹs changes from medieval to Contemporary era , will study the dominant political idea named neutrality about religion by state and finally will study a critical approach that named Perfectionism that was revived by some Western perfectionists in the late twentieth century. This approach in critique the plural ethics in the west , Demands for the revive of religion as a source of ethical norms and emphasizes on the stateʹs responsibility about the good life.