اثر تمرين منظم شنا و عصاره سير بر مرگ برنامه‌ريزي‌شده سلول‌هاي كبدي در موش‌هاي پير تحت‌القاي دوكسوروبيسين

مقدمه و هدف: عامل اصلي بيماري‌هاي وابسته به سن را مي‌توان افزايش آسيب اكسايشي DNA ذكر كرد. اين آسيب مي‌تواند منجر به ترجمان ژن‌هاي خاصي شود كه تكثير و مرگ سلولي را تنظيم مي‌كنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر يك دوره تمرين منظم شنا به‌همراه مصرف عصاره سير بر ميزان Bax و Bcl-2 بافت كبد موش‌هاي پير تحت‌القاي دوكسوروبيسين مي‌باشد. مواد و روش‌ها: چهل‌ودو سر موش صحرايي نر مسن 40 تا 50 هفته‌اي با ميانگين وزن اوليه 250 تا 300 به‌روش تصادفي به شش گروه تقسيم شدند: 1. كنترل؛ 2. سالين؛ 3. دوكسوروبيسين؛ 4. دوكسوروبيسين و تمرين؛ 5. دوكسوروبيسين و سير؛ 6. دوكسوروبيسين و سير و تمرين. براي القاي بيماري مزمن كليوي از داروي دوكسوروبيسين، به‌ميزان 5/8 ميلي‌ليتر به‌ازاي هر كيلوگرم وزن استفاده شد. برنامه تمريني اصلي به‌صورت تمرين شنا به‌مدت هشت هفته و هر هفته سه روز و هر روز سي دقيقه بود. گروه‌هاي دريافت‌كننده مكمل و تمرين و مكمل، روزانه يك ميلي‌ليتر عصاره سير به‌ازاي هر كيلوگرم وزن بدن، به‌مدت هشت هفته به‌صورت خوراكي (گاواژ) دريافت كردند. چهل‌وهشت ساعت پس از آخرين جلسه تمريني و پس از 10 تا 12 ساعت ناشتايي، موش‌ها بي‌هوش شده و بافت كبد بلافاصله جدا و در فريزر با دماي منفي هفتاد درجه سانتي‌گراد براي اندازه‌گيري سطوح Bax و Bcl-2 استفاده گرديد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي جهت تعيين محل اختلاف بين گروه‌‌ها استفاده گرديد. نتايج: نتايج نشان داد هشت هفته تمرين شنا و مصرف عصاره سير و تركيب تمرين و سير سبب افزايش معني‌داري در سطوح Bcl-2 و همچنين كاهش معني‌‌داري در سطوح Bax و نسبت Bcl-2/Bax بافت كبد موش‌هاي مسن تحت‌القاي دوكسوروبيسين شد (05/0 > P). نتيجه‌گيري: فعاليت ورزشي، استفاده از مكمل عصاره سير و تركيبي از اين دو شيوه مي‌توانند، به‌عنوان روش‌هاي درماني غيردارويي موثر، جهت كاهش آسيب كبدي و حمايت بافت كبد در مقابل آسيب‌هاي ناشي از استرس اكسايشي و التهابي افزايش سن محسوب شوند

Background and Objective: Increased oxidative damage to DNA can be mentioned as the main cause of age-related diseases. This damage can result in translation of specific genes which regulate cell proliferation and apoptosis. The aim of this study was to investigate the effect of a regular swimming training with garlic extract on the levels of Bax and Bcl-2 in the liver tissue doxorubicin -induced aging rat Materials and Methods: In this study, 42 aged male rats, 40-50 weeks, with an average initial weight of 250-300 g were randomly divided into 6 groups: 1. control, 2. saline, 3. doxorubicin, 4. doxorubicin+exercise, 5. doxorubicin+garlic, and 6. doxorubicin+garlic+exercise. Chronic kidney disease (CKD) was induced by injection of 8.5 ml/kg of doxorubicin. The animals in the exercise groups were forced to swim 30 min once a day, 3 days per week, for 8 weeks. Groups receiving supplement and exercise + supplement, daily treated with 1 ml of garlic extract per kilogram of body weight for 8 weeks orally (gavage). In addition, 48 hours after the last training session and after 12-10 hours of fasting, rats were anesthetized and liver tissue separated immediately and stored at -70?C to measure the levels of Bax and Bcl-2. For comparisons among the groups, one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey’s test were performed with P < 0.05 as an indication of statistical significance. Results: The findings showed that eight weeks of swimming training and garlic extract and the combination of exercise training and garlic extract resulted in a significant increase in the levels of Bcl-2 and also a significant decrease in the levels of Bax and Bax/Bcl-2 in the kidney tissue of aged rats induced by doxorubicin (P < 0.05). Conclusion: Exercise training, herbal supplement of garlic, and a combination of these two methods can be as an effective non-pharmacological therapy to reduce liver damage and protect liver tissue against oxidative stress and inflammatory injuries associated with aging.