طراحي مدلي براي خط‌‎مشي‌گذاري شبكه‌اي در حوزۀ گردشگري كشور

Modeling the Network Policymaking in the Tourism in Iran

گردشگری صنعتی است كه وابستگی‌های متقابل در آن بسیار بالاست و ایجاد روابط مبتنی بر همكاری مانند شبكه‌ها در آن، بیش از آن كه امری دلخواه باشد، الزامی مدیریتی است. از آنجا كه بهبود فرایند خط‌مشی‌گذاری در حوزة گردشگری یكی از عوامل مهم توسعة این صنعت است، این مقاله به دنبال طراحی و اعتبارسنجی مدل مناسب خط‌مشی‌گذاری شبكه‌ای در حوزة گردشگری است. برای رسیدن به این هدف تحقیق حاضر با هدف كاربردی و رویكرد آمیخته انجام گرفت. ابزار تحقیق در بخش كیفی، مصاحبه و در بخش كمی پرسشنامه بود. تحلیل داده‌ها در بخش كیفی از طریق تحلیل تم، و در بخش كمی از طریق مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. پس از ترسیم مدل اولیه، پرسشنامة تحقیق به همراه ابعاد مشخص‌شده بین 245 نفر از كارشناسان و مدیران سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری توزیع شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش‌های محاسبه آلفای كرونباخ و ضریب پایایی مركب (CR) تأیید شده، و روایی آن نیز با روش‌های روایی محتوا و روایی همگرا (AVE) تأیید شد. در نهایت، 54 مؤلفه در سه شاخة ساختاری، رفتاری و زمینه‌ای شناسایی شد.

Tourism is an industry that contains high level of mutual interdependencies and creating cooperative relationships like networks in it is a managerial requirement more than it is desirable. Since the improvement of the policy-making process in the field of tourism is one of the important factors in the development of this industry, this article seeks to design and validate the appropriate model of network policy in the field of tourism. To achieve this goal, the present study was conducted with an applied and mixed approach the research instrument was interview in the qualitative section, and questionnaire in the quantitative section. The analysis of the data in the qualitative section was done through thematic analysis and in the quantitative part through structural equation modeling. After designing the conceptual framework, a questionnaire was distributed among 245 experts and managers of the Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization of Iran. Reliability of the questionnaire was verified using Cronbachʹs alpha and construct reliability (CR), and its validity was confirmed by content validity and convergent validity (AVE) methods. Finally, 54 items were identified in three structural, behavioral and context fields.