بررسي عاطفه حماسي در شعر محمدرضا شفيعي كدكني

A Study of Epic Emotion in the Poetry of Mohammad Reza Shafii Kadkani

عاطفه يا احساس، عكس العمل غير ارادي و احساسي انسان در برابر رويدادهاي عالم بيرون است. گاه اين عواطف به شكلي توفنده بروز مي يابند كه اين امر ارتباط مستقيم با روان آدمي و اتّفاقات پيراموني او دارد. شفيعي كدكني از شاعران برجستۀ معاصر است كه در شعر خويش عاطفۀ حماسي را با وسواس و انديشۀ متعالي پرورش داده است. با توجه به دورة زندگي شاعر كه عصر جريانات مهم اجتماعي- سياسي در ايران است، شعر م.سرشك، محمل عواطف ويژه اي شده است كه به علت نگرش خاص شاعر به مسائل اجتماع، اين عواطف به شكلي پويا، هيجانآفرين، توفنده بيان شده اند. مضاميني همچون: دعوت مردم به بيداري و رهايي از رخوت، تحريك مخاطبان به از جان گذشتگي و شهادت در راه آزادي، ايجاد حساسيت براي شاعران همعصر در قبال وقايع اجتماعي و سياسي جامعه، اميد به آينده و نويد آزادي از مهمترين نمودهاي بيروني عاطفۀ حماسي در شعر شفيعي قلمداد مي شوند كه در اين مقاله به تشريح آن پرداخته ايم.

Affection or feeling is a spontaneous and emotional reaction against the outside world events. Sometimes these emotions rise explosively which is directly related to human psyche. Shafii Kadkani is a prominent contemporary poet who has developed epic affection obsessively and with noble thoughts in his poetry. During his lifetime, many social-political incidents occurred in Iran and this led the poet to be sensitive to the events around him, and due to his attitude to social issues, these emotions are expressed as dynamic, exciting and revolutionary. Some of the most significant manifestations of epic affection in the poetry of Shafii Kadkani discussed in this study are call for people‟s awakening and freedom from passivity, exciting the audience to sacrifice and martyrdom for the cause of freedom, sensitizing contemporary poets to social and political events, creating hope for the future and the promise of freedom.