نظام حالت در گويش خوانساري با رويكردي رده شناختي

Case System in Khansari dialect e in Typological Approach

رابطه بين هسته و وابسته در يك گروه اسمي را نشانه‌گذاريِ حالت نشان مي‌دهد كه مي‌تواند به صورت تصريفي، تحليلي، ترتيب واژه و يا صورت هاي ديگر باشد در نظام حالتِ تصريفي، نشانه‌هاي حالت به صورت وندهايي تظاهر پيدا مي كندد و در نظام حالتِ تحليلي حروف اضافه نقش نشانه‌هاي حالت را ايفا مي‌كنند. در سطح بند نيز رابطۀ بين اسم و فعل را نظام حالت نشان مي‌دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسي نظام حالت در گويش خوانساري با رويكردي رده‌شناختي است. روش پژوهش در اين مقاله، توصيفي- تحليلي و پيكرۀ پژوهش شامل داده‌هاي زباني است كه از طريق مصاحبه با گويشوران با پرسشنامه، گردآوري شده‌است. در خوانساري حالت-هاي فاعلي و مفعولي بدون نشانه، حالت اضافي با نشانۀ هسته نما، حالت به‌اي/برايي، ازي و مكاني از طريق حرف اضافه نشان داده‌ مي‌شوند. بنابراين نشانه‌هاي حالت در اين زبان در پاره اي از حالت هاي تحليلي است همچنين اين گويش پيش‌اضافه‌اي و داراي نظام حالت سه بخشي است.

The relationship between the head and dependent in an NP is represented by case marking. This can be represented by inflectional marking, analytic marking, word order or etc. In inflectional case marking, case is represented in an affix form and in analytic marking system it is represented by adpositions. Case marking in a clause shows the relationship between nouns and verbs. In this article, we try to study case marking in Khansari, from a typological point of view. The research is done descriptively-analytically and the corpus consists of data gathered through interviews with speakers in a questionnaire. In this dialect, nominative and accusative cases have no signs, genitive case has a sign on head and dative, ablative and locative cases are represented by a preposition. Case marking in Khansari, is analytical in some cases and also has prepositional case marking, so it is a three-partial system language in case marking