بررسي تناوب هاي جديد در نامگذاري كودكان ايراني بر اساس رويكرد نشانه اي

The study of new alternatives in naming of Iranian newborns based on vestige theory framework

در اين مقاله، تناوب هاي جديد در نامگذاري كودكان جامعه نمونه تحقيق بر اساس رويكرد نشانه اي كنستاكيز بررسي مي شود. به اين منظور، 1200 نام از طريق تجربه ميداني مشاهده گر انتخاب شد و تحليل داده ها با لحاظ متغير اجتماعي جنسيت به شيوه خوانش تفسيري صورت پذيرفت. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه گرايش به فرد گرايي در جامعه معاصر ايران با انتخاب نام هاي نوظهور و تيره براي كودكان ايراني همخواني دارد. زايايي تناوب احياء شده" الف تانيث فارسي باستان"، جايگزيني حروف، انطباق نام هاي عربي با رسم الخط فارسي، قرض گيري واژگاني از زبان هاي غير عربي، دگرديسي در نام هاي تركيبي و گرايش به نام سازي هاي نا متعارف مؤيد تنزل الزام وفاداري نسبت به الزام پيش رونده نشانداري در حوزه نامگذاري كودك محسوب مي شود. استفاده از الگوهاي فوق در جهت مدرن سازي نام منطبق بر الگوي جامعه در حال گذار به نمايش هويت انحصاري و متفاوت فرد در جامعه خواهد انجاميد.

This paper examines new alternatives in newborn Iranian first names. This is done in the theoretical framework of Kostakis vestige theory. Considering the impact of gender on nomination, 1200 first names gathered non-randomly through the observer field experience method, and then analysed qualitatively.The results indicate the new social trend in Iran toward individualism is in congruence with selecting unusual innovative children names. Some linguistic evidence extracted from the data shows this congruity. These are the Old Persian female marker retrieval, alphabetical letter replacements, opaque names prevalence, non-Arab lexical borrowings and new compound formation patterns so it is concluded that the faithfulness constraint demotion observed is in harmony with the dominant social patterns of developing Iran.