رويه‌هاي باورساز ناظر به ارزش : معرفت‌شناسي اخلاق از ديدگاه رابرت مري هيو آدامز

Evaluative Doxastic Practices: Moral Epistemology of Robert Merrihew Adams Reconsidered

رابرت آدامز كوشش مي‌كند تا با الهام از نظريۀ رويه‌هاي باورساز آلستون ديدگاه خود را در معرفت‌شناسي اخلاق سامان دهد. وي با وضع اصطلاح رويه‌هاي باورساز ناظر به ارزش، ورودي‌هاي ايجادِ باورهاي اخلاقي از اين رويه‌ها را علاوه بر سنت تاريخي و فرهنگي شامل احساسات، عواطف، تمايلات و اميال ما نيز مي‌داند. مجموعۀ اين ورودي‌ها به همراه تفكر در باب آنها، باورهاي اخلاقي را به عنوان خروجي رويه‌هاي باورساز ناظر به ارزش به ارمغان مي‌آورد. از نظر آدامز، ايمان اخلاقي تأمين‌كنندۀ اعتماد به باورهاي اخلاقي‌اي است كه از طريق رويه‌هاي باورساز ناظر به ارزش ايجاد شده است و علي‌رغم اينكه ادله‌اي بر خلاف آنها وجود ندارد اما به سبب آنكه نمي‌توانند فراتر از هر نوع شك معقول باشند پس به ايمان اخلاقي نيازمندند.

Robert Adams, Inspired by William Alston's theory of doxastic practice, forms his moral epistemology and coins the term of “evaluative doxastic practice”. The inputs of evaluative doxastic practice are historical and cultural tradition, as well as feelings, emotions, inclinations and desires. These inputs accompanied with thinking about them bring about moral beliefs as outputs of evaluative doxastic practices. In Adams’ view, moral faith provides the confidence base of moral beliefs formed thorough evaluative doxastic practices. Moral faith is necessary because the moral beliefs are not above any kind of reasonable doubt, Although there are not any reasons against them.