هارموني ، آهنگ و سجع در ترجمه آلماني قرآن كريم

Harmony, Music, and Alliteration in German Translations of the Holy Qur'an

تا چه ميزان در ترجمه هاي متون قرآني ʺآهنگʺ و ʺفرمʺ آيات و سوره هاي قرآن رعايت مي گردد و تا چه ميزان اين اصول مهم متن قابل ترجمه هستند در اين تحقيق مورد بررسي قرار مي گيرد. هر متني داراي ابعاد مختلفي است و از نظر شكل و آهنگ نيز متون ديني داراي پيام خاصي هستند، كه از جهت تأثيرگذاري خاص بر مستمعين داراي اهميت فراواني است. اين ويژگي هاي مهم متني بايستي لزوماً در ترجمه منعكس شوند. در تحقيق حاضر سعي مي گردد اين مشخصه ها و معيارهاي متن در ترجمه هاي آلماني قرآن كريم توسط فريدريش روكرت (Friedrich Rückert 1788 – 1866) بررسي گردد و به اين سئوال پاسخ داده شود، كه تا چه ميزان اين ترجمه از قرآن موفق به انتقال شكل و لحن بيان متن اصلي خود شده است. با مثالهاي مختلف از سوره هاي آهنگين و كوچك قرآن و در مقايسه با ترجمه هاي فارسي اين ظرافتهاي ادبي و زباني مهم متون ديني بررسي مي گردد و كيفيت ترجمه در مقابل اصل متن قرآني مورد سنجش و ارزيابي قرار مي گيرد.

This research was an attempt to study the extent to which music and form of ayahs and surahs of the Qur'an are regarded in Qur'anic translations and how such crucial elements are translatable. Each text has different aspects and in terms of form and music, religious texts also convey special messages, which regarding their particular impact on the audience, are highly important. These significant textual features can necessarily be reflected in translation. The current study tried to analyze these textual features and standards in German translations of the Holy Qur'an by Friedrich Rückert (1788-1866) and to answer this very question that to what extent this Qur'anic translation has been successful in transferring the form and the tone of the original text. By presenting different examples from short musical Surahs, in comparison with their Persian translations, important literal and linguistic subtleties of religious texts were analyzed and the translation quality, compared with the original Qur'anic text, was evaluated.