رزيابي نظام ملي نوآوري در حوزه مديريت شهري در كلانشهر تهران و ارائه مدل مناسب

هدف اصلي اين پژوهش ارائه مدل ارزيابي نظام ملي نوآوري در حوزه مديريت شهري بود. با توجه به هدف پژوهش ذيل از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجراء توصيفي- پيمايشي بوده است. ابزار گردآوري اطلاعات در اين تحقيق از طريق پرسشنامه 21 گويه اي استفاده شده بود. جامعه مورد پژوهش شامل كليه متخصصان، اساتيد دانشگاهي و از طريق روش نمونه گيري در دسترس تعداد 186 نفر انتخاب شدند. روايي ابزار روايي سازه اي و پايايي ابزار از طريق آلفاي كرونباخ 993/ د بدست آمده بود. نتايج حاصل از اجراي پژوهش نشان داد، در مجموع با استفاده از چرخش متعامد از نوع وريماكس شش عامل (از ميان هفت عامل اوليه) استخراج شده بود. ارزش ويژه عامل اول 75 / 27 و ارزش عامل دوم 27 / 3 و ارزش عامل سوم نيز 44 /2 ارزش عامل چهارم 54 / 1، ارزش عامل پنجم 439 / 1 و ارزش عامل ششم 27 / 1 بوده است. اين شش عامل بر روي هم 87 / 69 درصد از واريانس نظام ملي نوآوري در حوزه مديريت شهري را نبين كرد. در ضمن با توجه به محاسبه شده در سطح اطمينان 95٪ و سطح معني داري بدست آمده نشان مي دهد، از نظر نمونه مورد پژوهش وضعيت نظام ملي نوآوري در حوزه مديريت شهري در بعد شرايط بازار، در بعد قوانين و مقررات و در بعد آموزشي علمي و پژوهشي در حد ضعيف و در بعد زير ساخت هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات و سرمايه گذاري دولتي و منابع انساني در حد مطلوبي قرار داشته است.