تحولات سوريه و نقش راهبردي ايران ؛ توازن منطقه اي و چشم انداز سياست خارجي ايران

هدف مقاله پيش رو تحليل نقش راهبردي ايران در تحولات سوريه به منظور ارائه ي مدلي براي توازن منطقه اي و نيز ارائه راهكارهايي براي سياست خارجي كشورمان است. اهميت استراتژيك روابط دوجانبه ايران و سوريه پاي اغلب كشورهاي عمده عرب، اروپاي غربي و امريكا و اسرائيل را به تحولات اين كشور باز كرده است و بنابراين در جنگ داخلي سوريه روابط ايران و سوريه ديگر برخلاف گذشته محدود به سطح دو جانبه و ابعاد امنيتي و ضد اسرائيلي نيست، بلكه مي توان گفت كه اين دو كشور، يك محور را تشكيل داده اند، محوري كه امريكا، اسرائيل، اروپاي غربي و اكثر جهان عرب را متوجه خود ساخته است. با توجه به اين مقدمه سؤال اصلي مقاله اين است كه نقش راهبردي ايران در تحولات سوريه چگونه است و داراي چه اهداف و چشم اندازي در سياست خارجي است؟ علاوه بر اين سؤال اصلي سؤالات فرعي ديگري نيز مطرح مي شوند از جمله اينكه سوريه چه جايگاهي در منطقه خاورميانه دارد؟ بازيگران منطقه اي و فرا منطقه اي حاضر در تحولات سوريه كدام اند؟ نتايج اين مقاله نشان مي دهد كه ايران در تحولات سوريه نقشي راهبردي دارد كه اين راهبرد در راستاي توازن منطقه اي بوده و چشم انداز سياست خارجي ايران را در منطقه تعيين مي كند؛ بنابراين در اين مقاله تلاش مي شود با روش كيفي و با استفاده از منابع كتابخانه اي و نيز مقالات علمي و پژوهشي نقش راهبردي ايران در تحولات سوريه به منظور ارائه ي مدلي براي توازن منطقه اي و نيز ارائه راهكارهايي براي سياست خارجي كشورمان تحليل و تبيين گردد.