كاربرد و تحليل فضاي سبز منطقه 10 كلان شهر تهران ( با تاكيد بر ارائه مدل علمي كاربردي )

با افزايش جمعيت شهرها، كاربري هاي فضاي سبز شهري مورد توجه بيشتري قرار گرفته است. از اين رو هر چه شهرها بزرگ تر مي شوند احساس نياز به وجود فضاي سبز براي بهره برداري مستقيم و نقش پالايش محيط روزبروز بيشتر مي شود. در اين پژوهش فضاي سبز منطقه ده شهر تهران مورد بررسي قرار گرفته است. يكي از مهمترين اولويت هاي منطقه با توجه به كمبود سرانه فضاي سبز و وجود بافت فرسوده و متراكم منطقه، اجراي طرح ها و برنامه هاي مختلف براي توسعه فضاي سبز است يافته هاي پژوهش به روش توصيفي – تحليلي و با استفاده از شيوه پيمايش ميداني به دست آمده است و بر اساس نتايج بدست آمده از مدل swot مي توان گفت كه فضاي سبز منطقه ده از كمبود سرانه برخوردار است و از طرف ديگر جمعيت اين منطقه در حال افزايش است و ميزان فضاي سبز منطقه با فضاي سبز استاندارد مطابقت ندارد.