عنوان مقاله :
مطالعهي آلودگي به انگل كريپتوسپوريديوم در سگهاي خانگي و ولگرد شهرستانهاي تبريز و اروميه
عنوان به زبان ديگر :
A comparative study on Cryptosporidium infection in household and stray dogs in Urmia and Tabriz municipalities, Iran
پديد آورندگان :
خانزاده كرويق، آرش دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , يخچالي، محمد دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , هاديان، مجتبي دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پبيماري هاي دروني و كلينيكال پاتولوژي
كليدواژه :
كريپتوسپوريديوم , سگ , تبريز , اروميه , انگل
چكيده فارسي :
تكياخته كريپتوسپوريديوم يكي ازتكياختههاي انگلي رودهاي مهم در حيوانات و قابل انتقال به انسان با انتشار جهاني است. هدف مطالعهي فراواني آلودگي كريپتوسپوريديوم در سگهاي شهرستان تبريز و اروميه بود. به اين منظور از مدفوع 150 قلاده سگ ولگرد و 150 قلاده سگ خانگي نمونهبرداري به روش تصادفي ساده انجام شد. براي جدا سازي و تخليص اووسيستهاي كريپتوسپوريديوم از روش شناورسازي و گراديانت سوكروز و پركول استفاده گرديد و به روش زيل- نيلسن اصلاحشده رنگآميزي شدند. فراواني كلي آلودگي 1 درصد (300 : 3) با توزيع فراواني 0/67 درصد (150 : 1) و 1/33 درصد (150 : 2)، به ترتيب، در سگهاي ولگرد تبريز و اروميه بود ولي در سگهاي خانگي آلودگي يافت نشد. بيشترين شيوع آلودگي در سگهاي زير يك سال بود. قوام مدفوع در نمونههاي آلوده اسهالي و شل بود. فراواني آلودگي در فصول مختلف معنيدار نبود. نتايج اين مطالعه نشان داد كه آلودگي كريپتوسپوريوم در مناطق تحت مطالعه با فراواني پاييني حضور دارد كه نيازمند مطالعه تكميلي براي تعيين تنوع گونهاي و ژنوتيپ انگل به عنوان يك عامل بيماريزاي مشترك در ميان جمعيت دامي و انساني ميباشد.
چكيده لاتين :
Cryptosporidium is an important intestinal pathogenic protozoan of livestock and human worldwide. The present study was carried out to compare Cryptosporidium infection in dogs of Urmia and Tabriz municipalities, Iran. A total of 300 fecal samples were collected from stray dogs and domestic dogs of the regions. Cryptosporidium oocysts were removed using floatation method and purified with sucrose and Percoll gradients. Finally, the slides were stained using modified Ziehl-Neelsen technique. Microscopically, overall prevalence was 1% (3/300) with distributions of 0.67% (1/150) and 1.33% (2/150) in Tabriz and Urmia, respectively. There was no cryptosporidial infection in household dogs. The highest infection rate was found in stray dogs less than 1 year old (0.66%, 1/150). In the infected dogs, the consistency of feces was diarrheal and soft. There was no significant association between season and prevalence. The results indicated that Cryptosporidium infection existed in dogs of Tabriz and Urmia municipalities with low prevalence. It is necessary as a zoonotic agent to do further investigations on Cryptosporidium species diversity and genotypes in human and animal populations of northwestern Iran.
عنوان نشريه :
تحقيقات دامپزشكي و فرآوردههاي بيولوژيك
عنوان نشريه :
تحقيقات دامپزشكي و فرآوردههاي بيولوژيك