تأثير سرمايه گذاري مستقيم خارجي (FDI) بر پس انداز ناخالص داخلي در ايران طي دوره (1395-1362)

The Effect of Foreign Direct Investment on Gross Domestic Saving in Iran

پس انداز اصلي ترين منبع قابل دسترسي براي سرمايه گذاري داخلي است و به عنوان يكي از اصلي ترين اهرم هاي رشد اقتصادي شناخته شده است، در همين راستا سعي شده است اثر سرمايه گذاري مستقيم خارجي (FDI)، توليد ناخالص داخلي، نرخ تورم و صادرات بر پس انداز ناخالص داخلي ايران با تاكيد بر جريان سرمايه گذاري مستقيم خارجي، مورد بررسي قرار مي گيرد. براي اين منظور از داده هاي دوره 1395-1362 استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد الگو با استفاده از روش خود توضيح با وقفه هاي گسترده (ARDL) نشان مي دهد كه سرمايه گذاري مستقيم خارجي بر پس انداز ناخالص داخلي اثر منفي و توليد ناخالص داخلي، نرخ تورم و صادرات اثر مثبت بر پس انداز ناخالص داخلي مي گذارند. همچنين الگوي تصحيح خطا (ECM) نشان مي دهد ضريب تعديل برابر 0.57 بوده و عدم تعادل هاي نرخ پس انداز ناخالص داخلي از يك دوره به دوره بعد با سرعت بالايي تعديل خواهد شد.

Saving is the main determinant in both domestic investment and economic growth. This article examines the effects of foreign direct investment (FDI), gross domestic product, inflation rate and exports on gross domestic saving rate in Iran. For this purpose, we use annual data during 1983-2016. Estimations of the Auto Regressive Distributed Lags model (ARDL) show that foreign direct investment has negative effect on gross domestic saving, but gross domestic product, inflation rate, and exports are of positive effects on it. Also, error correction model (ECM) indicates the adjustment coefficient about 0.57, which means that imbalances in gross domestic saving rate will be adjusted with a high speed from one period to the next period.