خصوصيات ژنتيكي صفات رشد و توليد تخم مرغ در مرغان بومي استان خراسان رضوي به روش بيزي

هدف از تحقيق حاضر، بررسي خصوصيات ژنتيكي صفات رشد و توليد تخم مرغ شامل وراثت پذيري و همبستگي هاي ژنتيكي و فنوتيپي مرغان بومي استان خراسان رضوي بود. براي اين منظور از اطلاعات جمع آوري شده مربوط به حدود 18000 مرغ طي سالهاي 1389 تا 1391 استفاده شد. پارامترهاي ژنتيكي صفات مورد بررسي با استفاده از روش آماري بيزي مبتني بر نمونه گيري گيبس با نرم افزار GIBBS3F90 تخمين زده شد. وراثت پذيري و همبستگي هاي ژنتيكي و فنوتيپي بين صفات با استفاده از مدل حيواني تك و دو صفتي برآورد گرديد. وراثت پذيري صفات وزن بدن در سنين 8 و 12 هفتگي، سن و وزن بلوغ جنسي، تعداد و وزن تخم مرغ به ترتيب 0/37، 0/40، 0/30، 0/31، 0/46 و 0/11 برآورد شد. متوسط به بالا بودن توارث پذيري هاي تخمين زده شده براي صفات مورد مطالعه بيانگر سهم قابل توجه ژن ها در واريانس فنوتيپي و موثر بودن انتخاب در بهبود ژنتيكي اين صفات است. همبستگي ژنتيكي وزن بدن در سنين 8 و 12 هفتگي و وزن بلوغ جنسي با سن بلوغ جنسي مثبت بود. بنابراين انتخاب براي افزايش رشد در سنين مختلف، به شكل نامطلوبي باعث افزايش سن بلوغ جنسي نيز مي شود. با توجه به دو منظوره بودن مرغان بومي، توجه به عملكرد رشد در كنار تخم گذاري حائز اهميت است. بنابراين، با توجه به همبستگي ژنتيكي نامطلوب صفات رشد با سن بلوغ جنسي، انتخاب هم زمان مرغان بومي براي افزايش وزن بدن و كاهش سن بلوغ جنسي با قرار دادن اين صفات در شاخص انتخاب، براي بهبود صفات اقتصادي مرغ هاي بومي خراسان رضوي ضروري به نظر مي رسد.