كليدواژه :
منظر شهري , توالي بصري , تنوع , شهرسازي
چكيده فارسي :
يكى از خصايص بارز شهرسازى معاصر كشور ما، افول ارزش‌هاى كيفى زيبايى شناختى منظر است كه در نزد ساكنان امروز شهرهاى بزرگ، به صورت احساس ناشناختگى، ناامنى و ناكامى ظهور پيدا كرده است. عدم ارتباط موثر با شهر توسط شهروندان و در نتيجه بى توجهى و مشاركت اندك آنان، نوعى بى هويتى را گريبانگير شهرها نموده است. منظر شهرى واقعيتى است عينى كه در مشاهده هر فرد از محيط بصرى شهر به دست مى‌آيد و در فرآيند تعامل ميان حضور انسان در شهر و بر حسب دانش، فرهنگ و تجربه در ذهن ارزش گذارى شده و به ادراك از منظر مى‌انجامد. با عبور از داخل شهر مناظر شهرى در دسته‌اى از آشكارسازى‌ها به چشم مى آيند، اين تغيير تدريجى مناظر را ديد پى در پى گويند. حال با توجه به مقياس حركت - پياده و يا سواره- و سرعت حركت و نحوه قرارگيرى نسبت به فضا، در هر مقطع از زمان، تأثير متفاوتى از منظر توسط ناظر درك مى‌شود كه اين بازه‌هاى زمانى ديد در اصطلاح به سكانس تعبير مى‌شوند. در هر سكانس مناظر شهرى با جزئيات خود به چشم مى‌آيند كه همان مولفه‌هاى شكل دهنده منظر هستند. در اين رهگذر سه دروازه با عناوين حركت، موقعيت و مضمونوجود دارد. در باب مضمون و يا همان محتوا، اجزاء محتوايى ساختار شهر مانند رنگ، بافت، سبك، ويژگى، سرشناسى و منحصر به فرد بودن مطرح است. و در اين ميان، بررسى عامل رنگ و تأثير آن بر نحوه ادراك فرد از هر سكانس مطرح است. بنابراين، با تجربه در فضا و هارمونى‌هاى رنگى متفاوت، اثبات مي‌شود كه رنگ‌ها در يك تركيب مناسب چگونه مى‌توانند به دريافت مستقل و خوشايندى از هر سكانس منجر شود. روش تحقيق در اين پژوهش بر مبناى تحليل ادبيات معمارى و شهرسازى و روش تحليلي اكتشافي در ارتباط با ماهيت رنگ در منظر شهرى است كه اين نوشتار در خلال مطالب و با بررسى نمونه‌هاي موردي در انتهاى كار به آن دست خواهد يافت.
چكيده لاتين :
One of the characteristics of contemporary urbanization in our country is the decline of the qualitative values of cognitive aesthetic of the landscape which arises as a feeling of insecurity, insecurity, and failure and frustration among today's inhabitants of large cities. The lack of effective communication between the citizens and the city, resulting in their lack of attention and limited participation, has caused some kind of identification in the cities. Townscape is an objective reality which any individual could perceive through the visual environment of the town. The individual’s evaluation of the townscape originates from his interactive presence in the town, on one hand, and his personal knowledge, culture, and experiences, on the other. This evaluation eventually leads to his perception of the townscape, as he travels through the town. The townscape unfolds in series before his eyes. This gradual variation of the townscape is called serial vision. In addition, as a viewer, he can have various types of perception of the same townscape depending on such dominating factors as his way of motion-whether a mounted or a pedestrian-his geometrical situation in space, and the specific period of time. Every single perception that occurs, accordingly, within every single specific period of time considered as a sequence. In each sequence, the townscape can be perceived in detail. As a matter of fact, the details themselves form the content of the townscape. Bearing in mind the concepts discussed in Gordon Cullen’s “The Concise Townscape”, which concentrates on three major subjects: motion, situation, and content, here, I will focus on the content of the town structure. The content includes the following features: color, texture, style and individuality among which I will illuminate the effect of color on the viewer’s perception of each sequence.
