مروري بر پليمرهاي محلول در آب به عنوان عوامل كنترل تحرك در ازدياد برداشت نفت

Water Soluble Polymers as Mobility Control Agents in Enhanced Oil Recovery (EOR): A Literature Review

در سال‌هاي اخير، پليمرهاي محلول در آب به عنوان عامل كنترل‌كننده تحرك در فرايند ازدياد برداشت نفت مورد توجه بسيار ويژه قرار گرفته‌اند. در فرايند ازدياد برداشت نفت، پليمرها با افزايش گرانروي فاز آبي يا كاهش نفوذپذيري از راه جذب زنجيرهاي پليمري روي سطوح مخزن موجب بهبود بازده جاروب نفت مي‌شوند. پلي‌آكريل‌آميد آبكافتي رايج‌ترين پليمر به كار رفته در فرايند ازدياد برداشت نفت است. اين پليمر داراي مشكلاتي از قبيل عدم پايداري در برابر شوري است. يون‌هاي نمك سبب كاهش چشمگير گرانروي محلول آبي اين پليمر مي‌شوند و حتي در اثر واكنش با يون‌هاي دوظرفيتي رسوب مي‌دهند. افزون بر پلي‌آكريل‌آميد آبكافتي، زيست‌پليمرها از قبيل صمغ زانتان نيز در فرايند ازدياد برداشت نفت كاربرد دارند. معايب زيست‌پليمرها ناشي از عامل‌هايي چون هزينه زياد آن‌ها، حساسيت زياد به تجزيه در برابر عامل‌هاي خارجي از قبيل يست‌ارگانيسم‌ها و مشكلات ناشي از تزريق اين نوع پليمرها به دليل باقي‌مانده‌هاي سلولي است. در دو دهه اخير، دسته جديدي از پليمرها با عنوان پليمرهاي اصلاح شده با گروه‌هاي آب‌گريز براي غلبه بر مشكلات يادشده مطالعه و پژوهش شدند. در اين مقاله، مثال‌هايي از پليمرهاي سنتزي، زيست‌پليمرها، به‌ويژه پليمرهاي اصلاح شده با گروه‌هاي آب‌گريز استفاده شده در ازدياد برداشت نفت به همراه مشكلات كاربرد آن‌ها بحث و بررسي مي‌شوند.

Water soluble polymers as mobilitycontrol agents in the oil recovery process have attracted great attention in recent years. The use of polymers leads to an improved mobility in the oil reservoir by increasing the viscosity of the injected fluid (water) and by reducing the permeability through adsorption of the polymer chains on the surface of the rock which can improve sweep efficiency during enhanced oil recovery processes. Partially hydrolyzed polyacrylamide (HPAM) is the most widely used polymer to date for polymer flooding in EOR. The limitations of HPAM include, among others, the low resistance toward the presence of salts. Salts will lead to a significant reduction of solution viscosity and even the precipitation upon interaction with divalent ions. In addition to HPMA, biopolymers such as xanthan gum have been used for EOR. The drawbacks of biopolymers originate from high cost, high susceptibility to biodegradation and potential for injectivity problems due to cellular debris remaining from the manufacturing process. To address these problems, hydrophobically modified polymers (HMPs) have been widely studied as flooding agents in EOR over the past two decades.In this review, some examples of synthetic polymers, biopolymers and especially HMPs for enhanced oil recovery applications are discussed along with their limitations.