مطالعه روابط طرفين قرارداد حمل و نقل دريايي در حقوق ايران و اسناد بين المللي

The Relation between Parties in Sea Transport contracts in Iranian law and International Instruments

بديهي است كه صنعت حمل و نقل، به ويژه، حمل و نقل دريايي نقش مهمي در توسعه اقتصاد جهاني داشته است. مقررات مربوط به حمل و نقل دريايي حقوق ايران در سال 1343 به تصويب رسيد و در سال 1391 اصلاحات و الحاقات آن بيان شد كه داراي جايگاه مهمي در مسائل حمل و نقل دريايي مي باشد. همچنين كنوانسيون هاي روتردام، بروكسل و هامبورگ به عنوان منابع مهم قوانين دريايي در اسناد بين المللي كاربرد دارد. هدف از انجام اين پژوهش مطالعه روابط طرفين قرارداد حمل و نقل دريايي در حقوق ايران و اسناد بين المللي مي‌باشد. نتايج نشان داد: 1. منابع اصلي حقوق حمل و نقل دريايي در ايران علاوه بر قانون دريايي مصوب آبان 1343، كنوانسيون بروكسل سال 1924 ميباشد. 2. قوانين ايران داراي نقص و كاستي هايي مي باشد كه با مقررات بين المللي مطابقت ندارد. 3. اصلاح مقررات موجب كاهش خطرات و حوادث دريايي و ايمني بيشتر در امر حمل مسافر، بارگيري، جابجايي و تخليه كالاها مي شود. 4. زمينه هاي لازم براي تطبيق و مقايسه مقررات دريايي ايران با راه حل هايي كه كنوانسيون هاي مهم بين المللي مقرر كرده اند فراهم است.

Obviously, the shipping industry, in particular, has had a major role in the development of the global economy. The Law on Iranian Maritime Transport was approved in 1343, which has a major role in maritime transport issues. Rotterdam, Brussels and Hamburg conventions are also used as important sources of maritime law in international documents. The purpose of this study is to study the relations between parties to the maritime transport contract in Iranian law and international documents. The results showed: 1. The main sources of maritime law in Iran, in addition to the maritime law adopted in November 1993, is the Brussels Convention of 1924. 2. The Iranian law has defects that are not in accordance with international regulations. 3. Amendments to the regulations will reduce the risks and accidents of the sea and provide more safety in passenger transport, loading, relocation and discharging of goods. 4. The necessary provisions for the implementation and comparison of Iranian maritime regulations with the solutions established by the relevant international conventions