سامانه اشتراك دوچرخه تهران: ارائه رويكردي مناسب جهت ايجاد جايگاه هاي اشتراك دوچرخه هوشمند

Tehran Bike-Sharing System: Providing an Appropriate Approach to Establish Smart Bike-Sharing Stations

امروزه توزيع دوچرخه به يكي از مقوله‌هاي رو به ‌رشدو قابل‌ توجه در حوزه­ حمل‌ونقل، در بيش از 800 شهر جهان تبديل شده است.بسياري از تحليل­گران پيش‌بيني كرده‌اند كه آمار صدمات پس از استفاده و اجراي سامانه‌ توزيع دوچرخه روند افزايشي خواهد داشت، ولي پژوهش‌هاي تجربي در اين حوزه نشان مي‌دهد كه درصورت اجراي درست اين سامانه، روند افزايشي مجروحيت‌ها و صدمات ناشي از استفاده از سامانه‌ توزيع دوچرخه كاهش خواهد يافت. در اين مقاله، به‌وسيله تجزيه‌و‌تحليل داده­ ها و اطلاعات شهرداري تهران، به تحليل روند تراكنش‌هاي جايگاه ­هاي اشتراك دوچرخه­ تهران و مزايا و معايب آن خواهيم پرداخت و همچنين موضوع عدم‌استقبال مردم از برخي ايستگاه­ ها را بررسي نموده و سپس داده ­هاي به‌دست‌آمده از سامانه‌ توزيع دوچرخه­ شهر تهران را با دو شهر پاريس و لندن كه سابقه‌ بيشتري در حوزه راه‌اندازي سامانه توزيع دوچرخه دارند، مقايسه مي­ نماييم.همچنين پيشنهاداتي نيز براي شهرداري تهران در رابطه با استفاده از دوچرخه­ هاي الكتريكي و لزوم استفاده از سامانه مكان‌يابي جهاني (GPS) به‌منظور دست‌يابي به آمار دقيق تعداد سفرها، مكان‌يابي دقيق كاربران و ميزان مصدوميت­ ها و آسيب­ ها ارائه‌شده است. علاوه‌براين، رويكردي براي استفاده‌ بهينه از مسيرهاي ويژه عبورومرور دوچرخه ارائه مي­شود.

Today, sharing bikes has become one of the growing and significant issues in the field of transportation in more than 800 cities of the world. Many analysts have predicted that the number of injuries and damages will increase after the use and implementation of bike-sharing system, but the empirical research in this area shows that if this system is correctly implemented, the increasing number of injuries and damages resulting from the use of bike-sharing system will decrease. In this paper, by analyzing the data provided by Tehran municipality, we will examine the transaction of Tehran bike-sharing stations and its advantages and disadvantages. We also will examine the lack of people’s interest in some stations and then compare the data obtained from Tehran bike-sharing system with that of London and Paris, two cities which are more experienced in setting up bike-sharing system. Some suggestions are also offered to Tehran municipality regarding the use of electric bikes and the need to use Global Positioning System (GPS) in order to achieve the exact number of trips, the exact location of users, and the number of injuries and damages. In addition, an approach to the efficient use of the special bicycling routes will be presented.