بررسي همبستگي بين توانمندي روان‌شناختي و فرسودگي شغلي با نقش واسطه‌اي استرس ادراك‌شده در پرستاران

Investigation of the Correlation between Psychological Empowerment and Professional Burnout with Mediator Role of Perceived Stress among Nurses

زمینه و هدف: یكی از عوامل تنش‌زا در انسان، محیط كاری است. درصورت عدم برخورداری از مهارت‌های لازم، افراد ممكن است درگیر فرسودگی شغلی شوند. هدف از پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین توانمندی روان‌شناختی و فرسودگی شغلی با نقش واسطه‌ای استرس ادراك‌شده در پرستاران بود. روش بررسی:این مطالعه به روش توصیفی از نوع همبستگی بر روی 254 پرستار از بیمارستان‌های شهر رشت در سال 1393 انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی، انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه‌های فرسودگی شغلی مازلاك، استرس ادراك‌شده كوهن و توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر آنالیز شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین توانمندی روان‌شناختی و استرس ادراك‌شده با فرسودگی شغلی به ترتیب با ضریب همبستگی 53/0- و 67/0، همچنین بین توانمندی روان‌شناختی و استرس ادراك‌شده با ضریب همبستگی 56/0-، همبستگی معنی‌دار وجود دارد (01/0>p). براساس نتایج رگرسیون، توانمندی روان‌شناختی توانست 29% از واریانس فرسودگی شغلی و 32% از واریانس استرس ادراك‌شده را پیش‌بینی كند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد توانمندی روان‌شناختی به‌صورت غیرمستقیم، با نقش واسطه‌ای استرس ادراك‌شده می‌تواند 54% از واریانس فرسودگی شغلی را تبیین كند. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، توانمندی روان‌شناختی در كاهش استرس ادراك‌شده و فرسودگی شغلی در پرستاران مؤثر است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود دوره‌های آموزشی مبتنی بر افزایش توانمندی روان‌شناختی برای پرستاران برگزار گردد.  

Background and Objectives: One of the stressors in human is work environment. Individuals may be subject to professional burnout if they have no necessary skills. The purpose of the present research was to determine of the correlation between psychological empowerment and professional burnout with mediator role of perceived stress among nurses.   Methods: This descriptive-correlational study was performed on 254 nurses in hospitals of Rasht city, 2014. Samples were selected by random cluster sampling. The data collection tools included Maslach Burnout, Cohen Perceived Stress, and Spreitzer’s Psychological Empowerment questionnaires. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient, regression analysis, and path analysis.   Results: The results of correlation test showed that there were significant correlation between psychological empowerment and perceived stress with professional burnout, respectively, with correlation coefficient of -0.53 and -0.67, and also between psychological empowerment and perceived stress with correlation coefficient of -0.56 (p<0.01). Regression results showed that psychological empowerment could predict 29% of professional burnout variance and 32% of perceived stress variance. The results of path analysis indicated that psychological empowerment indirectly, with the mediator role of perceived stress, could explain 54% of professional burnout variance.   Conclusion: According to the results of this study, psychological empowerment is effective in the reduction of perceived stress and professional burnout in nurses. Therefore, it is suggested that training courses based on increasing psychological empowerment, should be held for nurses.