تأثير ضريب واكنش سود بر روابط اعتماد بيش از حد مديريت و محافظه كاري مشروط

مديران با اعتماد بيش از حد به بازده‌هاي آينده، سرمايه گذاري‌هاي شركت را بيشتر برآورد مي‌كنند. لذا انتظار مي‌رود اين مديران شناسايي زيان را به تأخير انداخته و تمايل كمتري به استفاده از حسابداري محافظه كارانه داشته باشند. هدف اصلي از انجام اين تحقيق بررسي ارتباط بين اعتماد بيش از حد مديريت با محافظه كاري مشروط با توجه به ضريب واكنش سود در شركت‌ها 1392 بوده است كه تعداد 103 شركت به عنوان نمونه انتخاب شده است. روش آماري براي هر فرضيه رگرسيون چند متغيره نشان دهنده اين مطلب مي‌باشد كه بين اعتماد بيش از حد مديريت و محافظه كاري مشروط در شركت‌هاي با ضريب واكنش سود بالا و پايين ارتباط معناداري به صورت مستقيم وجود دارد. به طوري كه با افزايش اعتماد بيش از حد مديريت شركت به توانايي‌هاي خود محافظه كاري مشروط در شركت‌ها نيز افزايش و يا كاهش مي‌يابد و اين موضوع از نظر تفسير حسابداري يعني ميزان ضريب واكنش سود تاثيري بر روابط بين اعتماد بيش از حد مديريت و محافظه كاري مشروط ندارد.

The managers with too much over-trust relationship overestimate the corporations future investments returns and output. So it is expected that these managers delay the recognition of loss and tend to apply conservative accounting procedures.the present research aims to explore the relationship between the over-reliance relationship management with the conditioned conservatism in terms of the earnings response coefficient in the corporations listed in the tehran stock exchange for a period of 2008 -2013. The research involves a sample of 103 corporations which were selected through systematic random sampling. the statistical methods of the study involve multivariate logistic regression using the SPSS software. The findings of the research indicates that there is not a significant relationship between the over-trust relationship managemant and the conditioned conservatism in the corporations with a High earnings response coefficient compared with those with Low earnings response coefficient.