القاء و همزمان سازي اوولاسيون ماهي تيلاپياي نيل (Oreochromis niloticus) با استفاده از آنالوگ LHRH و آنتاگونيست هاي اختصاصي رسپتورهاي دوپاميني D2 و D4

Effect of different levels of prebiotic A-MAX on growth performance, survival rate and body composition of common carp (Cyprinus carpio) juvenile

تيلاپيا يكي از پر مصرف ترين ماهي هاي جهان است و به همين دليل كشورهاي پرورش دهنده و ميزان توليد آن با سرعت بسيار زيادي رو به افزايش است. بيولوژي توليد مثل جنس Oreochromis niloticus داراي برخي ويژگي هاي منفي مانند هماوري پايين و تخم ريزي غير همزمان است و به همين دليل تلاش هايي براي كم كردن اين مشكلات صورت گرفته است. يكي از مشكلات و چالش ها در كارگاه هاي تكثير تيلاپيا نيز همين عدم همزماني در رسيدگي جنسي مولدين و تخم ريزي ماهي هاي مولد ماده مي باشد. در اين تحقيق اثر تحريكي يك آنالوگ LHRH به تنهايي و نيز همراه با دو آنتاگونيست دوپاميني نسل سوم به نام Olanzapine و Clozapine كه به ترتيب محدودكننده عملكرد رسپتورهاي دوپاميني D2 و D4 مي باشند بر همزماني و افزايش راندمان تكثير ماهي تيلاپياي نيل مورد بررسي قرار گرفته و با يك آنتاگونيست شناخته شده عمومي (دامپريدون) مقايسه گرديد. نتايج تحقيق حاكي از بهبود راندمان توليد مثلي تيلاپيا در شاخص هاي كيفي و كمي مورد بررسي تحت تاثير آنتاگونيست هاي دوپاميني بود كه در بسياري از موارد اختلاف معني داري با تيماري بود كه تنها آنالوگ LHRH را دريافت كرده بود. اين نتايج نشان دهنده وجود ممانعت دوپامينرژيك در ماهي تيلاپياي نيل مي باشد. تسريع و همزماني تخم ريزي در مولدين، افزايش قطر تخمك، افزايش درصد تخم ريزي مولدين و افزايش شاخص اوولاسيون بخشي از اثرات مثبت تزريق آنتاگونيست هاي دوپاميني در تكثير اين ماهي بود. با جمع بندي مقايسه شاخص هاي تكثير تيمارها مي توان نتيجه گرفت كه تيمار هاي نسل سوم در شاخص هاي تكثير كمي بهتر از دامپريدون عمل كرده اند. همچنين نتايج بهتر دوزهاي اولانزاپين نسبت به كلوزاپين نشان مي دهد كه رسپتورهاي D2 در ماهي تيلاپيا نقش موثرتري در تاخير فرايند توليد مثل دارند و بلاك كردن اين رسپتورها مفيدتر از بلاك كردن رسپتورهاي D4 است كه احتمالا تاثير كمتري در ممانعت از توليد مثل دارند.

Tilapia is one of the most used species worldwide and so their productive countries are expanding quickly. Some of its specifications as low fecundity and asynchronous ovulation has made problems to tilapia hatcheries. So some efforts have done to resolve these problems. In this study the inducing effects of a single intraperitoneal injection of LHRH analog alone(20µg/kg BW) or in combination with the third generation dopamine antagonists (Olanzapine and Clozapine) in dose 5، 10 and 15 mg/kg BW were tested on ovulation induction of premature female Nile tilapia and compared with Domperidone as a well known general antagonist in treatment 20µg LHRH+10 mg Domperidone. Results showed breeding efficiency has improved in studied qualitative and quantitative indices under effect of antagonists. These results confirmed Dopaminergic inhibitory in Nile tilapia reproduction. Dopamine antagonists Accelerated and Synchronized ovulation، increased oocyte diameter، improved spawning success and enhanced ovulation index of treated fish. Also Olanzapine was more effective than clozapine and this indicate that D2 dopamine receptors have more effective role in inhibition and prolong of tilapia reproduction process and blocking these receptors is more useful than D4 receptors that probably have less impact in prevention of tilapia breeding.