خوانش ساختار انديشگاني و بينافردي اشعار فاروق جويده براساس رويكرد نقش‌گراي هليدي (مطالعه مورد پژوهانه: ده قصيده)

Ideational and interpersonal structure in a collection of poems by Farouk Jweideh based on the functional approach of Halliday: A case study of Ten Odes)

اشعار فاروق جویده بازنمود اعتراض، انتقاد و اندیشه­های مبارزه­طلبانۀ شاعری روشن فكرست كه علیه نابسامانی­های سیاسی و اجتماعی جامعۀ خود قد برافراشته‌است؛ از این رو، با عنایت به اهمیت به كارگیری نظریات علمی در فهم بهتر متون ادبی، این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی اشعار فاروق جویده در دو سطح اندیشگانی و بینافردی بر اساس نظریه نقش­گرای هلیدی پرداخته است. به منظور تحلیل بهتر ده قصیده كه دارای اندیشه­هایی مبارزه­ طلبانه بود، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می­دهد كه فاروق جویده در اشعار خویش از نقشِ‌ بینافردی و اندیشگانی به خوبی بهره برده است؛ در سطح بینافردی، استفادۀ فراوان از بند­های خبری، بر قطعیت دیدگاه شاعر نسبت به وضعیت نابه­سامان مردم مصر در سایۀ خفقان و استبداد دلالت دارد، پس از جملات خبری، بسامد بالای جملات التزامی بر ارزش هنری اشعار وی افزوده است، چنان­كه در تمامی موارد روح مبارزه‌طلبی را در وجود مخاطب می­دمد و او را به انقلاب دعوت می­كند. و اما رویارویی شاعر با جهان بیرون، غالبا واقعی و كنشگرانه است؛ به گونه‌ای كه در بین فرآیندهای شش‌گانه، فرآیند مادی پربسامد‌ترین فرآیند قلمداد می­شود، پس از آن فرآیند ذهنی و كلامی نیز از فراوانی نسبتا بالایی برخوردارند.

The intellectual poems of Farouk Jweideh are the reflection of objections and criticisms raised against unfavorable political and social situations. Given the importance of using a scientific theory for better understanding of literature, this descriptive-analytical study seeks to examine both cognitive and interpersonal poems of Farouk Jweidehon on the basis of Hallidayʹs functional theory. In order to better analyze his combative ideas in poetry, the ‘Ten Odes’ was picked to investigate. The results show that Farouk has drawn upon interpersonal and cognitive roles very well. The abundant uses of news stanzas denote his certainty about the oppression and tyranny against Egyptians exerted by the despotic government. His works owes their artistic value not only to declarative sentences but also to subjunctive statements of high frequency. Also, the poems invariably inject the spirit of defiance into the audience, invites them to revolution. The poet’s confrontation with the outside world, is, however, often real and reactive, and of the six processes, the material process is considered the most frequent one followed by the mental and verbal processes, which are of relatively high frequency.