پديد آورندگان :
مير احمدي سيد رضا نويسنده دانشگاه سمنان,سمنان,ايران , خداوردی سمیه نويسنده كارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه كاشان skhodaverdy Somayyh
كليدواژه :
أوراس , اتحاد , سبك‌شناسي , شكست , عبد المعطي حجازي
چكيده فارسي :
سرودة اوراس از جمله سروده‌های مهم و ماندگار شعر معاصر عربی، اثر «احمد عبد المعطی حجازی» است كه ضمن تمركز شاعر بر شكست پی در پیِ عربها و ترسیم سیر قهقرایی آن امت، می‌كوشد از انقلاب الجزائر الهام گیرد تا نسل امروز را به رستاخیز و قیام وادارد. حجازی در این سروده مروری دردمندانه از سرگذشت امت عربی به مخاطب ارائه میدهد؛ اینكه چگونه از آن عزت و عظمت نخستین دور ماندند و به تباهی كشیده شدند، شایسته است كشورهای مشرق زمین از انقلاب مردم الجزائر الگوبرداری كنند و به دفاع از حقوق خود پردازند و سرزمینشان را از دشمن خونآشام بازستانند. در پرتو اهمیت و جایگاه سروده، این پژوهش برآن است تا به تحلیل و نقد سبكشناسانه سروده یادشده در سه سطح فكری، ادبی و زبانی بپردازد و زیباییهای متن را از منظر تركیب، بافت، موسیقی، چیدمان حروف، ترفندهای بیانی و... مورد ارزیابی قرار دهد و آن را فرادید مخاطب بنهد. نتیجه آن كه برجستگی سطح فكری تمركز بر عزت از دست رفته و سرافكندگی و خوارشدگی عاطفی آنان است كه انقلاب الجزایر را نمونه‌ای برای تمسك به آن جهت برون‌رفت از بحران معرفی می‌كند و این مفهوم را با استفاده از سازه‌های مهم ادبی چون ناسازوارگی، نمادپردازی، حس‌آمیزی، آشنایی‌زدایی و بینامتنی –كه به ادبیت متن انجامیده است- و نیز سازه‌های زبانی كه در انسجام تنگاتنگی با آن مفهوم هستند، بیان داشته است.
چكيده لاتين :
Uras”, one of the important and everlasting contemporary Arabic poems written by Ahmed Abdel Muti Hijazi, focuses on the successive failure of Arabs and portrays their infinite regression. It is also felt to be inspired by the Algerian Revolution when making today’s generation resurrect and revolt. In the poem, the poet offers the audience a compassionate overview of what has happened to Arab nations, how they got far from their primary glory and grandeur, and how these were wrecked. According to the poet, it is worthwhile for Eastern countries to take a pattern from the revolution of Algerian people to defend their rights get their countries back from blood suckers. In the light of the importance and high place of the poem, this study is to analyze and criticize it stylistically at three levels: intellectual, literary and linguistic. Using a descriptive-analytical method, the paper evaluates the beauties of the text in terms of composition, texture, rhythm, arrangement of letters, verbal tricks, and so on. As a result, the intellectual prominence of people may lead to their focus on their submission and lost esteem and submission so as to take the Algerian revolution as an example of how to get out crises. The poet has expressed these concepts by using important literary devices such as oxymoron, symbolism, synesthesia, defamiliarization, and intertextuality as well as some linguistic structures that are in close integration with the concepts.
