نقش ميانجي پيوند كاري در ارتباط بين منابع شغلي و عملكرد سازماني (مطالعه موردي: شعب بانك رفاه كارگران شهر كرمانشاه)

اين پژوهش با هدف تبيين نقش ميانجي پيوند كاري در ارتباط بين منابع شغلي و عملكرد سازماني انجام شد. روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را كليه كارمندان شعب بانك رفاه كارگران شهر كرمانشاه تشكيل مي دادند. تعداد نمونه ها 147 نفر بود كه به صورت تمام شمار و با انتخاب در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعاتي از پرسش نامه هاي منابع شغلي باكر، پيوند كاري شاوفلي و سالونزا و عملكرد سازماني كاپلان و نورتون استفاده شد. روايي پرسش نامه توسط نظرسنجي از اساتيد و متخصصان اين رشته مورد بررسي و تأييد قار گرفت. پايايي پرسش نامه از طريق آلفاي كرونباخ مورد ارزيابي قرار گرفت كه ضريب آلفاي كرونباخ براي منابع شغلي (0/731)، پيوند كاري (0/810 و عملكرد سازماني (0/798) بدست آمد. كليه تجزيه و تحليل يافته هاي اين تحقيق در سطح خطاي 0/05 و با استفاده از نرم افزارهاي اس پي اس اس و اسمارت پي ال اس انجام شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد؛ بين منابع شغلي و مؤلفه هاي آن (خودمختاري، حمايت اجتماعي، بازخورد، فرصت هاي رشد و توسعه) مربي گري)، بين پيوند كاري و مؤلفه هاي آن (انرژي، جذب، وقف) با عملكرد سازماني رابطه مثبت و معناداري در سطح خطاي كوچكتر از 0/01 وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد مربي گري، جذب و وقف تنها مؤلفه هاي اثرگذار بر عملكرد سازماني هستند. علاوه بر اين مشخص گرديد كه پيوند كاري نقش ميانجي معناداري بين منابع شغلي و عملكرد سازماني شعب بانك رفاه كارگران شهر كرمانشاه دارد. به طور كلي بر اساس يافته هاي پژوهش به مديريت شعب بانك رفاه كارگران شهر كرمانشاه دارد. پيشنهاد مي شود كه از طريق تجزيه و تحليل مجدد شغل، به بازنگري در شرح شغل و شرح وظايف اقدام كنند، اختيارات مشاغل را افزايش داده و فرصتي براي آزادي عمل و تصميم گيري كاركنان ايجاد كرده و زمينه هاي بازخورد بيشتر در كار را فراهم كند.