اثر تفاوت در آيين مورث و وارث : تعارض قوانين

Difference in Religion of Devisor and Devisee in Heritage: Conflict of Laws

تقسيم ارث بين وراث متوفّي، امري است كه هر يك از اديان مختلف الهي در خصوص آن احكام و قواعد خاص خود را دارند. در قوانين كشور ايران نيز در راستاي احترام به پيروان اديان الهي، قواعد ارث آنها در خصوص پيروانشان به رسميّت شناخته شده است. اما مشكل اصلي در جايي است كه در بين ورّاث متوفّاي غير مسلمان ايراني پيرو يكي از اين اديان الهي، ورثه مسلمان هم وجود داشته باشد. در اين صورت، از طرفي طبق ماده 881 مكرّر ق.م. و برابر قواعد اسلامي، صرف­نظر از آئين متوفّي، وارث مسلمان، حاجب ورّاث غير مسلمان است و تمامي ارث به وارث مسلمان داده مي ­شود. از سوي ديگر، طبق قوانين خاصّ ديگر، ملاك تقسيم ارث، آئين متوفّي است؛ از اينرو مسلمان يا غير مسلمان بودن وارث نبايد تأثيري در چگونگي تقسيم ارث داشته باشد. با تحليل ارتباط بين قوانين، نگارندگان قائل به حكومت قوانين خاصّ، و نه ماده 881 مكرر بر اين موضوع هستند.

There are different laws and rules governing the distribution of an estate among heirs in different religions. Respecting the followers of divine religions, the Iranian law recognizes their respective rules of inheritance. Problems can arise, however, when there are Muslim inheritors among the heirs of a non-Muslim Iranian adhering to one of these recognized religions. Under such circumstances, on the one hand, Article 881 (bis) of the Iranian Civil Code and the Islamic laws stipulate that regardless of the religion of the deceased, the Muslim heir disinherits the non-Muslim heirs and is, thus, the sole heir. On the other hand, there are Special Laws holding that the frame of reference for distribution of inheritance is the religion of the deceased. Therefore, whether the heirs are Muslim or not should have no effects on the division of the inheritance. The author analyzes the relations of the laws, and argues that Special Laws have primacy over Article 881 (bis) of the Iranian Civil Code.