پديد آورندگان :
اماني ماچياني، مصطفي دانشگاه مراغه - دانشكده كشاورزي , جوانمرد، عبدالله دانشگاه مراغه - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , نصيري، يوسف دانشگاه مراغه - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , مرشدلو، محمدرضا دانشگاه مراغه - دانشكده كشاورزي - گروه باغباني
كليدواژه :
شاخص بهره وري سيستم , ضريب ازدحام نسبي , عملكرد دانه , غالبيت , كارايي استفاده از زمين , باقلا , نعناع فلفلي
چكيده فارسي :
به منظور ارزيابي كشت مخلوط نعناع فلفلي و باقلا، آزمايشي به صورت طرح بلوك هاي كامل تصادفي با نه تيمار و سه تكرار در دانشكده كشاورزي دانشگاه مراغه در سال زراعي 1394 اجرا شد. تيمارها شامل كشت خالص دو گونه نعناع فلفلي و باقلا، 1 رديف نعناع فلفلي+ 1رديف باقلا، 1 رديف نعناع فلفلي+ 2 رديف باقلا، 2 رديف نعناع فلفلي+ 1 رديف باقلا، 2 رديف نعناع فلفلي+ 3 رديف باقلا، 3 رديف نعناع فلفلي+ 2 رديف باقلا، 1 رديف نعناع فلفلي+ 3 رديف باقلا و 3 رديف نعناع فلفلي+ 1 رديف باقلا بودند. الگوهاي مختلف كشت مخلوط بر اساس شاخص هاي نسبت برابري زمين (LER)، نسبت برابري زمين استاندارد (LERS)، نسبت معادل سطح زير كشت و زمان (ATER)، نسبت معادل سطح برداشت (AHER)، كارايي استفاده از زمين (LUE)، معادل عملكرد نعناع فلفلي (EYP)، ضريب ازدحام نسبي (K)، غالبيت (A)، نسبت رقابت (CR)، افت واقعي عملكرد (AYL)، برتري مالي (IA)، سودمندي كشت مخلوط (MAI)، شاخص بهره وري سيستم (SPI) و مجموع ارزش نسبي (RVT) ارزيابي شدند. نتايج نشان داد كه عملكرد دانه باقلا در واحد سطح اشغالي و مخلوط تحت تاثير الگوهاي مختلف كشت قرار گرفت، به طوري كه بيشترين عملكرد دانه باقلا در واحد سطح اشغالي به تيمارهاي 2:3 و 1:3 تعلق داشت. همچنين بيشترين عملكرد دانه در واحد سطح مخلوط به كشت خالص باقلا و بعد از آن به تيمار 2:3 مربوط بود. بيشترين مقادير LER معمولي و استاندارد، ATER، AHER، LUE، IA، MAI، RVT و معادل عملكرد نعناع فلفلي در تيمارهاي 2:3، 3:2 و 1:3 مشاهده شد كه بيانگر سودمندي اين تيمارها از لحاظ زراعي و اقتصادي مي باشد. مقادير A، CR و AYL نعناع فلفلي بيشتر از باقلا بود كه نشان دهنده توانايي رقابتي بيشتر و غالبيت نعناع فلفلي نسبت به باقلا مي باشد. در كل با توجه به بيشتر بودن شاخص هاي زراعي و اقتصادي در الگوي كشت 2:3، اين الگوي كشت برتر از ساير تيمارها بود.
چكيده لاتين :
In order to evaluate of peppermint and faba bean intercropping, a field experiment was carried out as a randomized complete blocks design (RCBD) with eight treatment and three replication at the faculty of Agriculture, University of Maragheh during 2015 growing season. Treatments were included sole planting of peppermint and faba bean, 1 row peppermint+ 1 row faba bean, 1 row peppermint+ 2 rows faba bean, 2 rows peppermint+ 1 row faba bean, 2 rows peppermint+ 3 rows faba bean, 3 rows peppermint+ 2 rows faba bean, 1 row peppermint+ 3 rows bean and 3 rows peppermint+ 1 row bean. Intercropping different patterns were calculated by means of land equivalent ratio (LER), standard land equivalent ratio (LERS), area time equivalent ratio (ATER), area harvest equivalent ratio (AHER), land use efficiency (LUE), peppermint equivalent yield (EYP), relative crowding coefficient (RCC or K), aggressivity (A), competitive ratio (CR), actual yield loss (AYL), monetary advantage index (MAI), intercropping advantage (IA), system productivity index (SPI) and relative value total (RVT). Results showed that seed yield of faba bean per occupied unit area and per intercropped unit area were affected significantly by intercropping patterns. The highest seed yield of faba bean per occupied unit was obtained in the 2:3 and 1:3 treatments. In addition, the highest seed yield of faba bean per intercropped unit area observed in faba bean sole crop. The highest values of LER, LERS, ATER, AHER, LUE, EYP, IA, MAI and SPI obtained in 2:3, 3:2 and 1:3 intercropping patterns, indicating that the intercropping systems were the most profitable on basis of agronomical and economical. Generally, the A, CR and AYL values in peppermint were higher than bean, indicating that peppermint was more competitive and dominant than faba bean. Generalley, in basis of more agronomy and economic indices in 2:3 cropping pattern, this cropping pattern was superier than other treatments.
