تدوين مدل تاب آوري خانواده به صورت كيفي بر اساس ديدگاه متخصصان خانواده

Developing a Qualitlative Model of Family Resilience Based on Family Specialists

اين پژوهش با هدف تدوين مدلي ازتاب آوري خانواده مطابق با فرهنگ ايراني انجام شده است. اين پژوهش به شيوه كيفي و با استفاده از رويكرد زمينه اي انجام شده است. 15 متخصص خانواده و ازدواج با روش نمونه گيري هدفمند بررسي شدند و داده ها با استفاده از مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته و تعاملي تا رسيدن به اشباع اطلاعات گردآوري شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار MAXQDA10 استفاده گرديد. در كدگذاري باز 170 كد اوليه به دست آمد كه در كدگذاري محوري براساس شباهت موضوعي در 21 دسته موضوعي قرار داده شدند. در مرحله سوم يا كدگذاري انتخابي، تاب آوري خانواده به عنوان متغير مركزي يا اصلي شناخته شد. مدل تاب آوري خانواده مي تواند نقشه مفهومي ارزشمندي براي جهت دادن به دامنه وسيعي از خدمات بشري باشد. در تمام تلاش هايي كه براي كمك به افراد، زوجان و خانواده ها براي مقابله و سازگاري در طول بحران و ناگواري ها صورت مي گيرد، يك ديدگاه نظام دار درباره تاب آوري حائز اهميت است.

This study aimed to develop a model of family resilience in accordance with Iranian culture. This qualitative study was conducted using the background approach. 15 marriage and family specialists were assessed with purposeful sampling and data were analyzed using semi-structured interviews and interactive so that full infornation was obtained. MAXQDA10 software was used to analyze the data. The 170 code was obtained in open coding axial coding based on the similarity in subject matter were placed in 21 categories. In the third stage or selective coding، family resilience was recognized as a central variable or original. The family resilience can be a valuable concept mapping is to direct the full range of human services. In all efforts to help individuals، couples and families to cope and adapt to the hardships during the crisis، a systematic view about resiliency is important.