بررسي تاثير درمان مثبت‌گرايي گروهي بر افسردگي و گرايش به خودكشي (مطالعه موردي نمونه‌اي از آموزشگاه سربازي در همدان)

Investigate the Effect of Group Positivity Therapy on Depression and Suicidal Tendency (A Case Study of a Soldierייs School in Hamadan)

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير مثبت‌گرايي گروهي بر روي افسردگي و افكار خودكشي سربازان بدو خدمت يكي از آموزشگاه‌هاي سربازي ‌شهر همدان بود. تحقيق حاضر از نوع مطالعات مداخله‌اي و روش تحقيق نيمه آزمايشي يا طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون و كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه سربازان پايه خدمتي اسفند 95 تا شهريور 96 شهر همدان مشغول آموزش بودند (به‌صورت انتخاب رندومي) كه از تعداد كل آنها، تعداد 40 نفر (20 نفر در گروه كنترل و 20 نفر در گروه مداخله) با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند . به پرسشنامه‌هاي افسردگي و افكار خودكشي بك پاسخ دادند و نتايج داده‌ها با استفاده از تحليل كواريانس يك متغيره و چند متغيره تحليل شد. نتايج نشان داد، ميانگين نمرات افسردگي در پس-آزمون گروه‌هاي آزمايش 68/4 ± 96/21 نسبت به پيش آزمون اين گروه 65/6 ± 19/44، كاهش پيدا كرده است. در بين مولفه هاي خودكشي، در گروه آزمايش كتمان خودكشي با ميانگين وزني(ميانگين تقسيم بر تعداد سوالات) 58/1 قوي ترين و تمايل به مرگ با ميانگين وزني21/1 ضعيف‌ترين مولفه هاي خودكشي در بين افراد مورد بررسي گروه آزمايش بوده است. در گروه كنترل نيز كتمان خودكشي با ميانگين وزني52/1 قوي ترين و آمادگي براي خودكشي با ميانگين وزني 23/1 ضعيف‌ترين مولفه هاي خودكشي در بين افراد مورد بررسي گروه آزمايش بود.